Met veel plezier las ik ‘Over moed gesproken’ van Marielle Heijltjes. Al tijdens mijn studie Bedrijfseconomie in de jaren ’90 kwam ik haar naam tegen, bij de vakken die ik volgde in de track Organisatie & Management, en ik was nu erg benieuwd naar hoe haar ideeën over leiderschap zich ontwikkeld hebben.

Parijs: al eeuwen de stad van de liefde en de romantiek. Maar de laatste decennia is Parijs ook een stad van terroristische aanslagen geworden. Met dat beeld blijf je wel enigszins achter na het lezen van Luister van Sacha Bronwasser.

Stephan Ummelen heeft een vlot lezend boek geschreven: ‘Betekenis & Bullshit’. Het eerste deel ervan: ‘Bullshit’ is bedoeld om luchtfietserij aan de kaak te stellen en lege hulzen door te prikken. Het tweede deel ‘Betekenis’ vormt de positieve spiegel van deze medaille en gaat in op hoe organisaties als ‘betekenismakers’ kunnen fungeren.

Als de buitenkant van een boek iets roept over communicatie, minimalistisch, met aandacht, dan heb je mij al snel. Want met gemiddeld zo’n 5 verschillende opdrachtgevers op 6 aandachtsgebieden, 7 mailboxen, 3 websites, zie ik door alle communicatiebomen het bos niet altijd meer. Vol met goede zin dook ik dan ook in ‘I am tao’ van Arjan Broere.

Tijdens mijn jeugd, inmiddels al weer de nodige tijd geleden, hadden we ook popidolen. Mijn broer bezocht concerten van Madonna en Whitney Houston. En ik liet mij gewillig meezuigen in het enthousiasme van een klasgenoot over Michael Jackson.

Hoe weet je of je strategie werkt? Het is een vraag waarvan je denkt, dat is toch logisch, je weet dat je strategie werkt als je je doelstellingen bereikt. En om die doelstellingen te bereiken moet je strategie goed zijn en je organisatie goed functioneren.

‘Het bestsellerboek’. Ik las ‘m niet omdat ik de ambitie heb om een bestseller te schrijven. Heel eerlijk gezegd las ik hem omdat ik het boek kreeg. Leuk ingepakt, met stickers en confetti. En ja, daar ben ik gevoelig voor. Net zoals dat ik een zwak heb voor het enthousiasme dat de auteurs op social media uitdroegen bij het schijven en bij de introductie van hun boek.

De boeken over generatieve AI vliegen je om de oren. Je zou bijna aan een AI tool vragen welk boek je op dit gebied het beste kunt lezen. Dat vond ik wat te ver gaan, zeker nadat ik het boek ‘Beter, Leuker, Sneller’ van Barend Last, Ilona Boomsma en Jean-Luc Laval zag langskomen. Want wie wil dat nu niet? Optimaal ontwikkelen met generatieve AI.

Effectief trainen kan alleen wanneer een trainer zelf ook in de leermodus blijft. Het boek ‘Evidence based trainen’ van Karin de Galan en Peter Baggen is onmisbaar materiaal voor trainers die hun werk serieus nemen en hun deelnemers oprecht willen dienen.

Het ‘Handboek Traumatische Rouw’ was aan een herziening toe en die is uit. Dat is goed nieuws, want de belangstelling voor rouwproblematiek is sterk gegroeid. Met het uitkomen van de DSM-5-TR in 2022 valt de Persisterende RouwStoornis (PRS) onder de groep Trauma- en stressorgerelateerde stoornissen. En met deze ‘erkenning’ is specialistische behandeling bij verstoorde rouw toegankelijker geworden.

‘Speek de taal waarmee je gedrag stiekem stuurt’, zo luidt de ondertitel van het zonder meer leuke boekje ‘Bromvliegtaal’ van Tim den Heijer. De auteur gaat met dit boek verder op het thema ‘bromvlieg’, waarover hij al meerdere boeken heeft geschreven.

Met veel plezier en interesse heb ik ‘De essentie van coaching’, samengesteld onder redactie van Yvonne Burger en Laurens Knoop, gelezen. Het kwam tot stand op basis van een collegereeks die het tweetal voor de School of Life samenstelde. De inhoud van de collegereeks bleek prima input voor dit toegankelijke, uitstekende relevante boek over coaching. 

Wat betreft ChatGPT ben ik een Noob. Zo werd ik genoemd toen ik met iemand sprak over ChatGPT. Hij kende het fenomeen al goed, wist er veel over te vertellen, en raadde mij ‘Geavanceerd ChatGPT’ aan om mijn kennisachterstand in te halen.