Ik geef een 9 Een feest der herkenning! Zonder in cliché's te willen vervallen geldt dit in belangrijke mate voor dit boek. Het beschrijft heel helder de werking van het mechanisme om organisaties op te stuwen naar meer resultaat en plezier in het werk.

Plez

Ik geef een 8 'Plezier & prestatie', hét managementprincipe voor organisaties. Toen ik de titel en de korte introductie las, dacht ik, hé totaalvoetbal! De passie en het enthousiasme van de auteurs is terug te vinden in de stijl van het boek zonder dat het stoort.

Eerlijk gezegd lukt het mij niet om een boek met als titel 'Visionaire Marketing' geheel onbevooroordeeld open te slaan. Wat kan er zo visionair zijn aan marketing? Is het niet zo dat visionair vooral betrekking heeft op personen? En als er al zoiets is als 'Visionaire Marketing', is er dan ook 'Niet-Visionaire Marketing'? Dit boek vraagt enige gewenning; het leest alsof je een college volgt. Een goed college, welteverstaan. Het staat werkelijk boordevol voorbeelden (meer dan 80% van de tekst), die in een soort geletterde spreektaal zijn beschreven. Uitgesproken Amerikaans van opzet, maar niet onplezierig door de zweem van vlotheid en milde ironie, zij het soms wat onrustig van de hak op de tak springend.

In veel ondernemingen is men de afgelopen jaren voortvarend aan de slag gegaan met prestatiemanagement door het introduceren van concepten als de balanced scorecard, activity based management en value based management.

Je zou zeggen dat er in de loop van de jaren toch wel genoeg boeken over veranderingsprocessen geschreven zijn. Waartoe dan nog steeds nieuwe titels uitgeven? Wel, moeten ze bij uitgeverij Het Spectrum gedacht hebben, omdat die enorme hoeveelheid publicaties niet verhindert dat heel veel veranderingen niet het gewenste resultaat opleveren. Er moet dus nog ruimte zijn voor een nieuwe how to. Zeker een die, als we de auteur mogen geloven, nu eindelijk eens in kaart brengt waardoor veranderingsprocessen te vroeg stranden en hoe je dat kunt voorkomen.

Boek

Wie nog altijd in charismatisch leiderschap gelooft, is na lezing van dit boek voorgoed genezen. Topondernemingen oftewel 'visionaire bedrijven' moeten het niet hebben van een sterke CEO; hun succes ontlenen ze veeleer aan een tijdloze visie en aan BHAG's (Big, Hairy, Audacious Goals). De combinatie van die visie en ambitieuze doelen geeft topbedrijven de veerkracht om hun kern te behouden en zichzelf tegelijkertijd constant te vernieuwen. Dat was althans de bevinding van Collins en Porras in hun Amerikaanse managementbestseller 'Built to Last' (1994). Een tijdloos boek, zo blijkt: bijna tien jaar na dato is een zeer leesbare Nederlandse vertaling verschenen onder de titel 'Gebouwd voor de toekomst'.

Ik g

Ik g

Perfinstrument om medewerkers te sturen op resultaten en ontwikkeling. Toch worden de beoogde resultaten niet altijd bereikt. "Het werkt niet!" is een veelgehoorde klacht.

In de inleiding van 'Plezier & prestatie' wordt schematisch weergegeven wat de relatie is met andere boeken op dit gebied (leuk idee!).

,b>Is dit satire of meent ze wat ze zegt? Die vraagt heeft mij tijdens het lezen van Judith Mairs spraakmakend debuut 'Het is mooi geweest. Het kantoor is geen pretpark' geruime tijd beziggehouden. En eerlijk gezegd had ik er de aanvullende literatuur van een handvol interviews voor nodig om erachter te komen dat ik als lezer niet ruim honderd zeventig bladzijden lang in de maling was genomen.