De eerste laag is het verhaal van Jan Sloot, van beroep televisiereparateur. Een man met een passie voor computers en een gebrek aan zakelijk inzicht. Al knutselend ontdekt hij een manier waarop data uitermate efficiënt op een chip opgeslagen kan worden: het Sloot Digital Coding System. Door gebruik van slimme algoritmes kan hij op 100 kb 16 videofilms opslaan en in seconden switchen van de ene naar de andere film.
Het is hem volkomen duidelijk dat hij goud in handen heeft. Dat is ook wel nodig, want vanwege een eerder faillissement heeft hij hoge schulden. Als zijn vinding in verkeerde handen valt, staat hij met lege handen. En dan begint het suizen en bruisen in zijn kop. Hij moet zijn uitvinding beschermen tegen rovers en grootkapitaal. Tegelijkertijd moet hij ze interesseren om in zijn vinding te investeren. Een duivels dilemma dat hem voert langs krabbelaars, patjepeeërs en nouveau riches, tot hij uiteindelijk terecht komt bij het NatLab van Philips. Het is de wetenschappers volkomen duidelijk: Jan Sloot toont dan wel een werkend apparaat, maar het is een theoretische onmogelijkheid om informatie zo te comprimeren, en ze voelen wel aan: "Ergens worden we belazerd". Zij adviseren aan de leiding van Philips om niet het project te stappen. De tweede laag van het verhaal begint als Roel Pieper zich voor de vinding van Jan Sloot gaat interesseren. Pieper is inmiddels toegetreden tot de Raad van Bestuur van Philips en informeel aangewezen als de opvolger van Cor Boonstra. Hij realiseert zich dat als het echt waar is wat Sloot claimt, we het niet over miljoenen maar over miljardenhandel hebben. En dan begint ook het suizen en bruisen in Pieper's kop. Buiten Philips om, maar gebruikmakend van zijn zakelijke en politieke invloed, zet Pieper een consortium op. Zo regelt hij dat Jan Sloot en zijn vertrouwelingen het apparaat demonstreren aan techneuten en financiers. Overal verbijsterende reacties. En niemand kan Sloot op bedrog betrappen. Pieper bluft dat hij, als wiskundige en techneut, de werking van het apparaat begrijpt. Met die toezegging opent ABN AMRO een omvangrijke kredietlijn en stappen investeerders in het businessplan. Ondertussen werkt Jan Sloot door aan het verbeteren van het apparaat en aan het beschrijven van de algoritmes. En dan krijgt het verhaal een dramatische wending. Pieper weet gedaan te krijgen het apparaat voor een enkele dag voor een demonstratie naar de USA te kunnen meenemen. Sloot vertrouwt het niet en brengt onzichtbaar merktekens aan. Bij terugkomst blijkt: Pieper, of wie dan ook, heeft geprobeerd het apparaat open te krijgen. Er moet iets in de kop van Sloot ontploft zijn. Enkele dagen later sterft Sloot, onverwacht, aan een hartinfarct. Bij het doorzoeken van zijn huis worden geen documenten gevonden, en bij het openen van de kluis vindt men wat losse papieren en ook een boek van Ludlum. Sloot neemt zijn geheim mee in zijn graf. Het achtergebleven kastje is niet het apparaat dat zo succesvol is gedemonstreerd. Waar is de broncode, waar is het Sloot Digital Coding System? Is 'De Broncode' een managementboek? Nee, het is geen boek met concepten en modellen, maar een journalistiek verhaal dat leest als een trein. Je leest het als een spannende detective. Steeds realiseer je je: dit is niet bedacht of geconstrueerd, dit is echt gebeurd! Eric Smit heeft het voor ons uitgezocht en buitengewoon vakkundig opgeschreven. Wat maakt het boek zo boeiend? Natuurlijk de onwaarschijnlijkheid van het verhaal. De suspense: Op het moment suprème ligt er een lijk in de tuin, is de kluis leeg, is een captain of industry van zijn reputatie beroofd en zijn de financiers miljoenen lichter gemaakt. En de uitvinding die de wereld zou veranderen, is verdwenen. Eigenlijk gaat het boek over de psychologie. Over hebzucht, graaien en leegzuigen. Het hele miljardengebouw van Pieper steunt op de beweringen van één enkele televisiereparateur. En hoe die zich voelt, wordt door alle betrokkenen als een te verwaarlozen factor gezien. Is Sloot de bedrieger die met zijn dood uiteindelijk zijn hand overspeelde, of is hij het slachtoffer van gewetenloze geldbeluste boeven in Armani kostuums?
