Toen dit boek werd geschreven, werden de eerste debacles van dotcoms al bekend. De schrijfster speelt hier handig op in door een deel van de ondergang van deze dotcoms te verklaren met gebrekkige alliantiemanagement. Het boek geeft een receptmatige stappenplan voor internet startups om allianties vorm te geven en te managen. Allereerst wordt uitvoerig uit de doeken gedaan waarom internetbedrijven moeten samenwerken. Niet alleen is het een kwestie van niet alles zelf kunnen en hoeven te doen, maar bestaat vooral de noodzaak om je merknaam op zoveel mogelijke plaatsen aanwezig te laten zijn, zodat je je concurrent kunt aftroeven. En juist omdat je merk overal aanwezig moet zijn, moet je de samenwerking niet beperken tot één partij, maar je omringen door een netwerk aan partners ('Spider Network'), dat in de loop van de tijd ook nog steeds van samenstelling verandert. Om tot dit inzicht te komen en om te bepalen op welke terreinen je moet gaan samenwerken, beveelt de auteur dan ook een diagnose aan, gevolgd door een strategie, het formuleren van de alliantiedoelstellingen en het kiezen en managen van de stakeholders. Bij dit laatste is het van belang om niet alleen te denken aan de toekomstige businesspartners, maar ook aan de investeerders, de eigen medewerkers, de managers, de overheid en de financiële en juridische adviseurs. Vervolgens worden ook de internationale allianties belicht, hoe je met cultuur- en juridische verschillen moet omgaan en hoe je moet groeien in de globalisering. De auteur besteedt daarbij de nodige aandacht aan de organisatie van de alliantie. Ze gaat in op wie hierover moet beslissen, hoe de alliantie vorm te geven en de criteria waaraan managers in (verschillende fasen van) de allianties moeten voldoen. Voor het vormgeven van de samenwerking onderscheidt de schrijfster een aantal mogelijkheden in de mate van integratie: van het uitwisselen van banners en informatie tot het fuseren met elkaar. Aan het eind van het boek slot wordt ingegaan op tips, valkuilen en richtlijnen, gebaseerd op de praktijk van de auteur. 'FastAlliances' is gemakkelijk te lezen en overzichtelijk. De taal is helder en bevat weinig jargon. De stellingen en aanbevelingen worden onderbouwd met vele praktijkvoorbeelden. Bij veel van deze voorbeelden is de auteur betrokken geweest en heeft zodanig de gelegenheid gegrepen om de ervaringen vast te leggen in een flinke hoeveelheid (25) instrumenten (FastAlliance Tools); controlelijsten waarmee men de vraagstukken, probleemgebieden en afwegingensystematisch kan aflopen, teneinde de alliantie zo goed mogelijk te organiseren. Bij het boek hoort ook een CD-ROM met één van deze tools. Aan iedere stap (9 in totaal) wordt een hoofdstuk besteed, strategie, proces, organisatie en technologie van de e-business allianties lopen daarbij door elkaar. Inhoudelijk is het boek zeer de moeite waard. Het laat goed zien dat om te overleven in het dotcomtijdperk samenwerking essentieel is.
Recensie
FastAlliances
Neen, het is geen drukfout. 'FastAlliances' wordt door de auteur van dit boek bewust aan elkaar geschreven. Het vormt een soort trade mark voor de vormen van samenwerking tussen e-commerce bedrijven. Want het boek gaat over alles wat komt kijken bij het aangaan van allianties in het moderne e-business tijdperk. De auteur bouwt hiermee voort op een eerdere publicatie over allianties in de 21e eeuw. Het grote onderscheid dat er bestaat tussen die allianties (volgens de schrijfster traditionele organisaties) is de snelheid waarmee wordt beslist over het samenwerken, de partners worden gekozen en de allianties worden vormgegeven. Vandaar ook de naam FastAlliances. Het sluiten van een deal in 14 dagen is niet ongewoon in deze sector. Daarom moet je je ook niet, zoals de traditionele organisaties dat doen, omringen met advocaten en financiële adviseurs in zo'n affaire. Dergelijke professionals zijn geneigd om eerst veel onderzoek te doen en voorbehoud te maken, zodat ze de snelheid eruit halen. Betrek ze er wel bij, maar hou hun rol beperkt en zorg voor de juiste timing, is de aanbeveling van Segil.