Leidinggeven is maatwerk: dat is een van de lessen die je als leidinggevende leert. Vaak gaat het over balans tussen sturen en ondersteunen. Maar ‘maatwerk’ heeft ook betrekking op de leidinggevende zelf. Die moet op zoek naar een manier van leidinggeven die het best bij hem of haar past. Met ‘Beginnen met leidinggeven’ willen Charlotte Staats en Anja Hilgers daarbij behulpzaam zijn.

Veel leiders lopen nog met een koptelefoon op in organisaties en zijn zo doof voor wat er om hen heen gebeurt. Maar de wereld is te complex geworden voor die koptelefoonbenadering. Daarom pleit Mirjam Boxen in haar nieuwe boek voor vernieuwend leiderschap, en biedt acht routes aan die er naartoe leiden. ‘Deze nieuwe tijd vraagt om lef en nieuwsgierigheid.’

Hoe meer boeken over leidinggeven verschijnen, hoe moeilijker het met name voor beginnend leidinggevenden wordt om bruikbare literatuur te vinden. Dat wil zeggen: literatuur die stoelt op een stevige theoretische basis én op relevante praktijkervaringen. Dat stimuleerde Daan Wienke tot het schrijven van een boek dat in dat gemis moet voorzien.

In ‘Het Dictatorvirus’ kondigde Frank Schaper in 2015 het Oekraïneconflict feitelijk al aan. Maar het Westen was afgelopen jaren vooral met zichzelf bezig en weigerde te acteren op de voorspelbare oorlog met dictator Poetin als aanjager. Schaper: ‘Het Westen heeft last van wensdenken en een gebrek aan voorstellingsvermogen.’

Informele leiders, we kennen ze allemaal: mensen die spontaan de leiding nemen, zonder die formeel te hebben. Organisaties die informeel leiderschap de ruimte geven, presteren aanmerkelijk beter. En er zijn meer voordelen, schrijft Peter van Lonkhuyzen in ‘Informeel Leiderschap’, met de veelzeggende ondertitel ‘Leidinggeven zonder de baas te zijn’.