De zelfbewuste leider - 'Raakt de essentie'

Kasten vol heb ik gelezen en met dit boek heb ik besloten: dit is het laatste boek dat ik over dit onderwerp lees. Dat is een geruststellende gedachte. En een diepe buiging naar IJsseling om zijn wijsheid te delen in dit fijne boek.

Ik schrijf deze recensie in thuisisolatie wennend aan de nieuwe ‘thuiswerkwerkelijkheid'.

Dit fenomeen vraagt een nieuwe vorm van bewustzijn. Het boekt spoort aan tot permanent zelfonderzoek. Rode draad in het boek is werkelijk contact maken met je eigen binnenwereld. Niet als doel op zichzelf doch als een voorwaarde voor het doorbreken van de identificatie met valse zelfovertuigingen. Pas dan kun je jezelf echt waarnemen. Vervolgens is het zaak de eigen demonen te leren accepteren.

Jezelf waarnemen kan alleen als je leert voelen in het hier en nu. Voelen wordt doorgaans als lastig ervaren. Voelen is open staan zonder enig oordeel, als het ware luisteren naar een bijna onhoorbaar geluid. IJsseling noemt dit proces van zelfwaarnemen of oplettendheid ‘meditatie'. En die staat van waarnemen is nodig om jezelf te bevrijden van identificatie met stagnerende overtuigingen, gedachten en dagdromerijen. Daarmee wordt de term meditatie ontdaan van spiritualiteit en zweverigheid. En ter geruststelling: geen mens is vrij van ‘egodingetjes' en heeft een ‘neurozentuintje' en heeft daarom baat om naar zichzelf te kijken vanuit het perspectief van een buitenstaander.

Dat maakt het iets eenvoudiger om de vier basale emoties - boos, blij, bang en bedroefd - te observeren en geeft je keuzevrijheid of je jezelf wilt identificeren met die basale emotie of dat je die emotie als buitenstaander waarneemt en daardoor makkelijker kunt relativeren.
Het ego, het zelfgecreëerde beeld van jezelf, de gekleurde bril waarmee je de werkelijkheid beziet, staat echt contact met de wereld in de weg. Het ego werkt als een ‘selffulfilling prophecy'. Bijvoorbeeld het gevoel van ‘ik ben niet goed genoeg' is vaak diep geworteld. Deze vinden hun oorsprong in imprints. IJsseling citeert Stephen Wolinsky.

Imprints zijn rudimentaire conclusies van ongemak en onvolkomenheid die stammen uit de voltooid verleden tijd. De oorsprong van het ‘valse zelf' vindt wortel in de eigen persoonlijke geschiedenis. Vanuit zelfbewustzijn en innerlijk leiderschap kun je besluiten te gaan leven vanuit je ‘ware zelf': ‘wat ik ook doe, ik mag zijn wie ik ben'.

Persoonlijke ontwikkeling is geen navelstaren, het helpt om in verbinding te zijn met de complexe, onvoorspelbare en bij vlagen chaotische wereld om ons heen. De auteur beschrijft het Cynefin Framework van Dave Snowden dat bestaat uit vier domeinen met verschillende gradaties van complexiteit. Met de Corona-lockdown door het steeds muterend covid-19 virus zitten we midden in het complexe (3 de ) domein met ‘unknown unknowns' en het chaotische (4 de ) domein met ‘unknowable unknowns'.

Door een groeiend zelfbewustzijn zal in eerste aanleg de eigen desoriëntatie en verwarring toenemen en daarmee het eigen lijden intenser worden aldus IJsseling in De zelfbewuste leider. Het lijden wijst de weg naar zelfbewustzijn. Persoonlijke ontwikkeling is de werkelijkheid toelaten en accepteren zoals die is. Daarmee wordt de zelfgemaakte wereld, het repeterende patroon van gedachten die een illusie blijken te zijn, doorbroken.