Veel mensen in de zorgsector zijn op zoek naar waardevolle vernieuwing. Het Angelsaksische managementdenken blijkt hiervoor op veel punten ontoereikend. Dit boek vertelt het verhaal van twee innovatieve zorgorganisaties die beide een toonaangevende praktijk hebben ontwikkeld: Esdégé-Reigersdaal en Buurtzorg Nederland. Als antropoloog onderzocht Annemarie van Dalen hoe deze organisaties werken. Ze liep mee in de zorg, nam deel aan vergaderingen en bijeenkomsten, observeerde de raad van bestuur, zocht externe stakeholders op en sprak met alle betrokkenen over hun werk.
Het onderzoek onthult organiseerpatronen die passen in een nieuw tijdsgewricht. Deze laten zien hoe zorgprofessionals, wars van de doorgeschoten regel- en meetdrift, met toewijding, trots en met oog voor de kosten hun werk kunnen organiseren. Daardoor zijn zij in staat de mensen die op zorg aangewezen zijn als compleet mens te benaderen met oog voor hun context. Niet de kostenbeheersing, noch de dominante eisen van de systeemwereld bepalen de wijze waarop ze het werk organiseren, maar hun visie op zorg en de waarden die hen drijven.
'Zorgvernieuwing' is een must voor iedereen die voelt dat het knelt in de zorg en wil bijdragen aan vernieuwing. Het maakt niet alleen een perspectief zichtbaar op 'post-bureaucratisch' organiseren in de publieke sector, het geeft ook inzicht in hoe bestuurders zich kunnen verhouden tot de institutionele context waarbinnen zij opereren. Een bestuurder, professional, manager of beleidsmaker die dit boek leest, zal echter geen kant-en-klare recepten of technieken van handelen vinden. Degene die deze kennis wil gebruiken, moet zelf de details in duiken. En dat is geen straf. De auteur weet ingewikkelde situaties in rake bewoordingen te beschrijven. Daarmee slaagt ze met wat ze beoogde met haar onderzoek: inspiratie bieden voor anders organiseren ten behoeve van betere zorg.
