David Samson onderzoekt in ‘Our tribal future’ de fundamentele paradox van onze soort. Hoe altruïsme, gemeenschapsvorming, vriendelijkheid én genocide het resultaat zijn van de manier waarop onze soort zich heeft aangepast aan zijn leefomgeving.

We zijn geneigd om met een menselijke bril naar intelligentie te kijken. Daardoor is ons denken erover behoorlijk ongenuanceerd. Definities van intelligentie kun je samenvatten als ‘wat mensen doen’. James Bridle kijkt vanuit een ecologisch perspectief naar de onderlinge relaties die leefvormen met de meer-dan-menselijke wereld aangaan. Hij schakelt in zijn boek net zo makkelijk van de intelligentie van computers naar de intelligentie van planten.

‘Ik wens je veel personeel.’ Wie kent deze sarcastische opmerking niet? Meer personeel = meer problemen. Als je bedrijft groeit qua aantal werknemers worden van jou als oprichter of leider steeds andere vaardigheden verwacht. ‘Scale-ups & Downs’ van Wendy van Ierschot uit 2023 zet ze bijzonder gestructureerd op een rijtje.

Magische momenten kunnen we niet afdwingen. Denk aan wanneer je wakker wordt en de wereld bedekt is met sneeuw. Dat gevoel krijg je niet met een sneeuwkanon. Hartmut Rosa noemt dat onbeschikbaarheid. Zijn essay beschrijft het spanningsveld tussen de wens van de moderne samenleving om alles te beheersen en beschikbaar te maken versus de onmisbaarheid van onbeschikbaarheid.

Aanbesteden, het inkopen door de overheid, staat niet direct bekend als een gemakkelijk onderwerp. De veelal dikke boeken die over dit onderwerp verschenen zijn getuigen daarvan. Als er dan een boek in de serie ‘voor dummies’ beschikbaar komt, wil je dat als inkoopadviseur graag doornemen.

Wellicht heb je geldgoeroe Ramit Sethi al voorbij zien komen in de Netflix serie ‘How to get rich’, waarin deze financieel expert mensen in de Verenigde Staten helpt om van hun geldproblemen af te komen. Er is ook een boek: ‘I will teach you to be rich’ is een praktische en bovendien pragmatische methode om een betere relatie te krijgen met jouw bankrekening, dat wat erin komt en dat wat eruit gaat.  

Was het verstandig dat Heineken zou vertrekken uit Rusland vanwege de oorlog tegen Oekraïne? En had Overmars directeur mogen blijven bij Ajax na ‘dickpick-gate’? Mogen bedrijven het vrouwenquotum aan de top omzeilen door mazen in de wet te zoeken? Zo maar een aantal actuele zaken waarin bestuurders en commissarissen van bedrijven een juiste beslissing moesten nemen. Maar wat is juist? Hoe komt zo’n besluit tot stand?

‘Meekijken over de schouder van een psycholoog’: is de belofte op het omslag van ‘Daarom doen ze dat’ van Danny Mullenders. Ik ben benieuwd. De 6 delen lezen heerlijk weg. Niet in de laatste plaats door de vele voorbeeldcasussen in het boek. Handig: eigenlijk lezen we steeds mini-verhaaltjes. Daardoor is het boek erg geschikt om af en toe weg te leggen en weer door te lezen zonder het gevoel te krijgen dat je midden in een hoofdstuk valt.

Marcel van Roosmalen is geniaal. Als schrijver. Vorig jaar las ik tijdens mijn vakantie Totaal. Dit jaar Totaal 2. Na de langere reportages, nu dus de korte. Oftewel: zijn eerder in NRC gepubliceerde columns.

Soms loop je als recensent van managementboeken tegen een bijzonder boek aan. Een boek dat je verrast vanwege een originele invalshoek, omdat het mooi is uitgevoerd of een opvallende titel draagt die je nieuwsgierigheid prikkelt. ‘De zweetvoetenman’ van Annet Huizing met illustraties van Margot Westermann voldeed in alle opzichten aan die beschrijving.

Hans de Witte-van Mierle koos een bijzondere vorm voor deze recensie van De kleine Taleb. Een fictief tweegesprek tussen twee vrienden over deze samenvatting van het bekendste boek van Nassim Nicholas Taleb: De zwarte zwaan. In het gesprek passeert ook een aantal andere klassiekers de revue.

Creativiteit is op een bepaalde manier ongrijpbaar. Muziekproducent Rick Rubin heeft diep naar binnen gekeken en in The creative act werkt hij iedere stap, iedere mindset in het proces uit. Kunstenaar zijn is een manier van leven. Als je met een kunstenaars-mindset naar de wereld kijkt, dan gaan dingen je opvallen en word je enthousiast om zelf te creëren.

‘Een avontuurlijke reis naar een groenere toekomst van onze planeet, de enige die we hebben’ is de wervende tekst van ‘Only Planet’. Deze woordgrap, natuurlijk geïnspireerd door Lonely Planet (wie reist er niet mee!) en met bijpassende cover, vind ik erg goed. De inhoud doet er zeker niet voor onder. Complimenten aan WUR-wetenschapper Tim van Hattum voor de uitstekende uiteenzetting van de problematiek en de verschillende routes die we op deze reis kunnen volgen.