Natuurlijk staat een bedrijf als Apple in haar recht als ze een vinding als de iPad voor zichzelf wil houden en haar first mover advantage wil behalen en beschermen. En uiteraard is het daarom relevant dat het design van de iPad in 2004 al is beschermd als model. Maar laten we heel eerlijk zijn: als je een tabletdevice wilt maken, is er anno 2011 niet zo heel erg veel keus. Je maakt een scherm in een standaardverhouding, maakt het ding zo plat mogelijk en je gooit er standaard een knopje op om het apparaat uit en aan te zetten. Ik daag u uit om er iets anders van te maken! Dat modelrecht is dus per definitie een manier om alle concurrentie te weren en daar is de klant dan weer niet bij gebaat.
Nog verbaasder was ik over het gepatenteerde ‘slide to unlock’ systeem. Hier is namelijk bepaald dat u alleen op apparaten van Apple zelf met uw vinger van links naar rechts mag bewegen om het apparaat uit standby te halen. Uw vingerbeweging is dus gepatenteerd. Ik probeer me voor te stellen wat er in de wereld van het wit- en bruingoed allemaal niet anders uit zou zien als de eerste blender gepatenteerd zou zijn voor wat betreft ‘twist to turn on’. Of uw auto met ‘shift to change gear’. Sommige designelementen zijn nu eenmaal zo dominant dat we ons nauwelijks meer kunnen voorstellen hoe je het machientje anders zou moeten bedienen. U kunt tegenwerpen dat de vingerbeweging over het touchscreen in 2004 nu niet direct een logische wijze was om een tablet-pc te bedienen. Daar stel ik tegenover dat het registreren van een bedieningsoptie van een touchscreen, die niet meer is dan een vingerbeweging, toch redelijk onoverkomelijk hoort bij ‘het werken met een aanraakscherm’.
Interessanter dan het vingerbeweginkje zelf is het voortdurende internationale vingergewijs van de fabrikanten. Waarom maken we ons hier eigenlijk druk om? Waarom moeten meerdere rechters op meerdere continenten zich hier de welgeleerde hersens over breken? En wat als men straks allemaal in het gelijk wordt gesteld? Het is een oorlogje uit het industriële tijdperk, waarin productietechnieken en producten het verschil maakten. In het informatietijdperk, waarin dit soort ruzies publiek worden uitgevochten, riskeren partijen eerder hele gebruikerscommunities van zich te vervreemden dan meer producten te verkopen. Het briljante van Apple’s strategische koers zit namelijk geheel niet in die vingerbeweging over dat scherm of het design van de tablet an sich, maar in de contentstrategie. Het is dan ook verbazingwekkend dat het bedrijf dat ooit het computeralternatief was voor de vrije geest, nu doelbewust het risico lijkt te lopen gezien te worden als een ‘evil entity’, die gebruikers van een nieuwe generatie ‘computers’ een handige designfeature wil onthouden.
Over Rob Beltman
Rob Beltman is al meer dan vijftien jaar actief in het marketingvak, als adviseur, begeleider, docent en onderzoeker. Hij heeft inmiddels honderden organisaties begeleid bij marketingvraagstukken. Rob is medeoprichter van H3ROES, een coo?peratie van professionals uit diverse disciplines, die samenwerken om Nederland klantgerichter te maken.
