De schrijvers van 'Professionele dilemma's voor de coach' zijn allen werkzaam binnen het vakgebied van coaching en begeleiding. Zij omschrijven coaching als volgt: 'Coaching is een doelgerichte methode van begeleiden van leren, gericht op functioneren van individuen of teams binnen een bepaalde organisatiecontext' (p. 18). Deze omschrijving heeft zeven aspecten, waar de coach voortdurend rekening mee heeft te houden. Ze roepen spanningen op, waarin de coach professionele keuzes heeft te maken.
De zeven spanningsbalansen die worden herkend zijn:
1. de spanning tussen individu en organisatie;
2. de spanning tussen een smalle en een brede focus op de klant;
3. de spanning tussen doel en proces;
4. de spanning tussen voorgeschreven en zelfstandig functioneren;
5. de spanning tussen leren en presteren;
6. de spanning tussen begeleiden en leiden;
7. de spanning tussen zakelijke dienstverlening en ontmoeting.
In zeven hoofdstukken worden deze spanningsbalansen volgens een vaste structuur uitgewerkt. Zo ontvangt de lezer, die enigszins bekend is met coaching, reflective tools. Een praktijkvoorbeeld tussen een coach en een manager, die moeite heeft om te delegeren, wordt uitgewerkt op de zeven aspecten. De keuze van de auteurs om in elk hoofdstuk hetzelfde gespreksfragment te analyseren op één van de zeven aspecten zorgt weliswaar voor diepgang, maar komt tegelijk op mij ook wat saai over. Op een gegeven moment geloof je het wel.
De uitwerking in de hoofdstukken is toegankelijk en het blijft boeien. Elk hoofdstuk behandelt wat de risico's en valkuilen zijn voor de coach én wat het betreffende spanningsveld van de coach vraagt.
Waardevol vind ik de tool- en de theorieboxes die toegevoegd zijn aan elk hoofdstuk én die je in feite uitnodigen om je verder te verdiepen. Het methodisch vormgeven van coaching, staat centraal in het laatste hoofdstuk. Tussen de verschillende spanningsvelden zal de coach een bepaalde samenhang moeten creëren. Het gaat niet alleen om de keuzes van de coach, maar ook de klant speelt daarin een rol. Kiezen in coaching beperkt zich niet tot denken, wikken en wegen: de dialoog tussen coach en klant wordt door de auteurs dan ook met de metafoor van het samen-dansen uitgedrukt. Het vraagt om continue afstemming.
Het GROW-model van Whitmore dient als basis van een aangepaste coachingsmethode. 'Professionele dilemma's voor de coach' is geschreven voor zowel beginnende als gevorderde coaches, die hun professionaliteit verder wensen te ontwikkelen. Ook managers die coachend leidinggeven kunnen heel wat aan dit boek hebben. Het boek heeft mij beslist aangesproken! Jongleren én dansen, er valt nog veel te leren!
