Dit boek werd toegestuurd met de opmerking: dit is niet het meest serieuze boek dat ooit is verschenen en het zal veel lezers aanspreken. Het omgekeerde is ook waar: Dit boek is één van de meest serieuze boeken dat ooit is geschreven en het zal veel lezers daarom niet aanspreken. Veel 'organiserenden' zullen het boek hoofdschuddend aan de kant leggen: creatief, maar niet realistisch. 'Georganiseerden' zullen het fantastisch vinden. Tom Peters, 's-werelds meest gevraagde goeroe op management-seminars heeft zijn sheets/dia's met een korte toelichting in boekvorm uitgegeven. Het daagt uit, het daagt vreselijk uit. 'Neem uw leven weer in eigen handen. Pak het terug van DE GROTE CONCERNS, VAN DE 'GENERALS' (blz. 185)'. Pak je in een rottige situatie de verantwoordelijkheid of ga je cynisch zoals Dilbert, hoe leuk ook, in een hoekje zitten afwachten? Is uw CV wel voldoende veranderd het afgelopen jaar, of kunt u nog met dezelfde volstaan? 'Werk aan uw eigen Merkwaarde' blijkt wereldwijd de meest gevraagde sheet/dia. Niemand zal je de macht geven, die moet je gewoon nemen. Zelden lees je een boek waardoor je geestelijk in een andere, energierijke, gemoedstoestand raakt.
Na een paar bladzijden is het al zover. Peters probeert de argeloze lezer een beetje gek te maken en dat lukt hem aardig. Tom Peters, inmiddels midden vijftig, is de vleesgeworden chaordicus die na 'Excellente Ondernemingen' een volstrekt andere weg is ingeslagen. Hij komt tot de conclusie dat het feitelijk maar om één ding zou moeten gaan in organisaties en dat er op de business schools maar één ding behoeft te worden geleerd: innovatie als obsessie. Toen het wiel werd uitgevonden, waarschijnlijk per ongeluk, waren er ongetwijfeld ook al mensen die zich afvroegen: waar is dat nou voor nodig, echte kerels nemen alles ambachtelijk op de rug en het wiel is een slechte zaak voor de werkgelegenheid. U kunt zich daar iets bij voorstellen.
In 'De innovatiecirkel' geeft Peters een overzicht van 15 zaken die er toe doen om innovatie van de grond te krijgen. Het is een overzicht uit het ongerijmde: iedereen is een Michelangelo (iedere medewerker is een kunstenaar), destructie is cool (veranderen kost te veel tijd), we zijn hier om luidkeels te leven (passie vraagt om passie!), welkom bij de witte boorden revolutie (iedereen begint voor zichzelf), we leven in een vrouwenwereld (vrouwen zijn de hoofdinkopers in onze wereld), iedereen een vriend - iedereen bediend (niets is werkelijk belangrijk behalve uitmuntende service), enzovoorts. De grote innovatiecirkel wordt weer onderverdeeld in kleine cirkeltjes per hoofdstuk. Het boek heeft, zo zou je kunnen stellen daardoor een fractale opbouw: in het grote geheel herken je het kleine en in het kleine het grotere geheel. Het boek heeft ook geen lineaire opzet (lezen van hoofdstuk 1 naar 15 is niet nodig), je kunt je op ieder bladzijde laten inspireren zonder het voorgaande te kennen. De niet-lineaire opzet doet speels aan, maar daarmee is dit boek wel degelijk als serieus te betitelen, het is zelfs een bloedserieus boek dat haarfijn de vinger op de zere plek weet te leggen: 'Je kunt met medewerkers van afdelingen rustig drie uur praten over wat van alles en nog wat zonder dat het woord klant valt'. Ik hoop dat de uitgever zich realiseert dat op bladzijde 148 een stelling staat waarmee u het oneens zou kunnen zijn en als dat het geval is, mag u, volgens Peters, uw geld terugvragen. Is dit boek een verstandige investering? Nee, natuurlijk niet, maar als u de laatste drie dagen niet iets raars heeft gedaan dan heeft u uw tijd zitten verdoen!
