Het pakkende van dit boek is het mensen niet alleen een stuk op weg helpt met het verdiepen van inzicht in de verschillende architecturen maar vooral ook dat het de weg wijst bij het daadwerkelijk aan de slag gaan met het ontwikkelen van deze architecturen voor de eigen situatie. Dit boek beklemtoont dat architectuur denken vooral zin heeft als het zich richt op geïntegreerde (bedrijfs- en ICT) architecturen. De auteurs onderscheiden een vijftal architecturen, namelijk de product, de proces, de organisatie, de informatievoorziening en de informatietechnologische architectuur. De focus ligt op de 3 eerst genoemde items. Bijzonder is het accent op de producten (en diensten) architectuur die, in de visie van de auteurs, als eerste ontwikkeld moet worden en het ook verdiend om als uitgangspunt genomen te worden bij de ontwikkeling van de proces- en organisatie architectuur. Hier koppelen de auteurs aan het business strategie vormingsproces in organisaties: kijk, zo luidt het advies, niet alleen naar de huidige afnemers en naar het huidige gebruik dat deze afnemers van de producten en diensten maken. Maar analyseer vooral eerst ook de ketens waarin deze producten en diensten een rol spelen. Niet zelden blijkt het mogelijk om vanuit deze ketenanalyse te komen tot nieuwe toepassingsmogelijkheden of zelfs tot het inzicht dat een heel andere strategische positionering van de organisatie wenselijk is. De auteurs geven concrete voorbeelden. Voor hen die menen dat dit alles een brug te ver is wijzen de auteurs op de grote gevolgen van de ICT ontwikkelingen. In de visie van de auteurs iets dat organisaties krachtig stimuleert in de richting naar netwerken van ondernemingen. Wie hierin de rol van netwerk regisseur naar zich toe kan trekken heeft een groot concurrentie voordeel te pakken. Door de proces- en organisatie architecturen nauw te laten aansluiten bij de product- en diensten architectuur kan een organisatie een bijdrage verkrijgen, zowel aan haar flexibiliteit als aan haar slagkracht. De kaders die door de architecturen worden geboden zorgen er immers voor dat de spelers in de organisatie enerzijds een grote mate van handelingsvrijheid hebben in hun specifieke domein, anderzijds ook weten dat hun eigen resultaten te combineren zijn tot een effectief totaal resultaat. Een ander voordeel ligt op het vlak van het beheersen van zowel de bedrijfskundige als de ICT complexiteiten. Die beide, als gevolg van de ontwikkeling naar netwerken, op dit moment sterk toenemen. Interessant is dat de auteurs tonen hoe het ontwerpen van architectuur gestuurd kan worden vanuit principes, parameters (denk aan standaards en normen) en modellen (schema's) en het ook daarbij niet alleen bij abstracte redeneringen laten. Met betrekking tot alle (5) gedefinieerde architecturen geven de auteurs concrete voorbeelden. Met betrekking tot de vraag: hoe moet het ontwikkelen van architectuur worden aangepakt geven de auteurs aan dat elke architectuur om een eigen ontwikkelingsproces vraagt. Elk van deze processen kent een gelijke structuur. Die loopt vanaf de stap 'initialiseren' via stappen als Analyse & Diagnose, Uitgangspunten & Parameters bepalen en Modelleren tot aan het Begeleiden van migraties. Deze processen worden ondersteund door processen als trend watching, modellen beheer' en skill development. Last but not least: de auteurs onderscheiden natuurlijk ook een architectuur management proces. Alles bijeen: een boek dat grenzen verlegt. En met een gerust hart aanbevolen kan worden, met name aan hen die de eerste stappen op architectuur gebied al gezet hebben en toe zijn aan een effectieve begeleiding naar een hoger architectuur kwaliteitsniveau.
Recensie
Architectuur als managementinstrument
Het probleem met het begrip 'architectuur' is dat menigeen wel weet dat het om een belangrijk begrip gaat (dat eigenlijk veel meer aandacht in de eigen organisatie zou verdienen) maar tegelijkertijd ook beseft dat toepassing van het architectuur denken niet zo heel eenvoudig is.
Hans Vink
|
17 december 2004
|
3-4 minuten leestijd