Jony Ive - Het genie achter de producten van Apple

Leander Kahney’s boek ‘Jony Ive: het genie achter de producten van Apple’ is niet het eerste Apple-gerelateerde boek dat ik heb gelezen en zal ook zeker niet het laatste zijn. Apple is en blijft een fenomeen door zijn producten met dat geweldige design. Het is zeer interessant meer te weten te komen over de man die voor een zéér belangrijk deel verantwoordelijk is voor dát design. Na de vele boeken over Steve Jobs, die ook in dit boek om de hoek komt kijken, is het fijn dat de schijnwerper nu eens op die andere belangrijke man binnen Apple gericht is, Jony Ive. Iemand die liever niet in de media komt en daarom met enig mysterie omgeven is. Zoals bijna alle biografieën begint ook Kahney bij de jonge jaren van Jony Ive en komen we er achter dat hij al van jongs af aan bezig is met ontwerpen. Zijn vader, die verantwoordelijk was voor het opzetten van het curriculum ‘Design en Technologie’, heeft daar grote invloed op gehad. Prachtig zijn de foto’s van Ive’s eerste ontwerpen als de ‘orator’, een nieuw ontwerp voor een vaste telefoon. Wit en strak uitgevoerd, heel ongebruikelijk toen. Maar hierin is al de ‘handtekening’ van Ive, die de producten van Apple zo kenmerkt, te herkennen. Ive doorloopt met veel succes zijn ontwerpopleiding en wordt dan al herkend als een groot talent. Maar hij werkt ook hard. Zo blijft hij schaven aan zijn ontwerpen en maakt hij vele versies en modellen van zijn ontwerpen. Meer dan bijvoorbeeld zijn klasgenoten doen. Daardoor komt algauw de 10.000 uur regel bij mij op. Belangrijk in deze ‘deliberate practice theorie’ is dat het niveau dat iemand heeft behaald verklaard kan worden door het aantal oefenuren. Simon en Chase deden hier onderzoek naar en kwamen met de ten-year rule. Zij bewezen op verschillende domeinen dat de toppresteerders minimaal 10.000 uur geoefend hadden. Verdeeld over 10 jaar is dat ongeveer 2,7 uur per dag! Dat lijkt misschien weinig, maar houd het maar eens zo lang vol. Uit het boek van Kahney blijk overduidelijk dat deze theorie zeker op gaat voor Jony Ive! Op het moment dat Ive bij Apple gaat werken komt ook Steve Jobs nadrukkelijk in het boek naar voren. Dat is haast onvermijdelijk, aangezien ze samen verantwoordelijk zijn voor de ‘iConische’ producten als de iMac, MacBook, iPod, iPhone en de iPad. En dan komen ook onvermijdelijk de minder mooie kantjes van Jony Ive naar voren. Zo moeten een aantal mensen het veld ruimen bij Apple en blijkt Ive minder bescheiden dan dat hij op het eerste gezicht overkomt. Omdat dit geen geautoriseerde biografie is, zou de werkelijkheid er wel eens anders uit kunnen zien. Dat neemt niet weg dat ik dit boek met heel veel interesse gelezen heb. Het is geeft namelijk een goede inkijk in het ontwerpproces en over ontwerpen in het algemeen. Ik stond versteld van alles dat komt kijken om uiteindelijk tot zo’n mooi product te komen. Voor designliefhebbers of mensen die meer te weten willen komen over Apple’s productieproces is dit, mede ook door de mooie productiefoto’s, een zeer aantrekkelijk boek. Dus als je meer wilt weten over ontwerpen, Jony Ive en het ontwerpproces van Apple (en niet kunt wachten op een officiële biografie) dan is dit zeker een boek voor jou!