Doe en denk als Harry Potter van Carla Schiappa-Burder blijkt onderdeel van een serie te zijn. Ook Arséne Lupin, James Bond, Darth Vader en De kleine prins hebben zo’n uitgave. Ik vind het wel een goed idee, al deze karakters worden bewonderd voor hun goede eigenschappen (behalve Darth Vader dan, hoewel, misschien in het begin …) en zijn succesvol (alweer: Darth Vader legt het toch af op een zeker moment. Maar er zijn wel 3 films gemaakt met hem als held. Dus….). Daarnaast hebben Freud, Nietzsche, Coco Chanel en ‘een kat’ een eigen boekje gekregen. Intrigerende serie!
Totalitarisme
Maar nu over Harry Potter. De inleiding legt uit dat de verhalen van Harry vol staan met verwijzingen naar de klassieke mythologie, maar ook naar de Nazi-ideologie en het totalitarisme. Voldemort wil alle muggles, met onzuiver bloed, weghebben. Dat klinkt als de Endlösung! Daarnaast geven de verhalen een beeld van het Britse kostschoolsysteem en de ‘incapabele instituten’ in het VK. Tenslotte staan er veel filosofische bespiegelingen in de verhalen, met ideeën over goed en kwaad, vrije wil, etc. Een analyse van al deze invloeden op Harry, en wat hem succesvol maakt is dus enorm nuttig! Het doel van het boekje is om ‘op ludieke wijze de daden en gedachten van Harry Potter te ontcijferen en de lezer helpen ze toe te passen in het eigen leven’.
Veerkracht
Dit alles klinkt bepaald veelbelovend, maar de belofte wordt in mijn optiek niet waargemaakt. Het eerste hoofdstuk gaat over veerkracht, en Harry’s worsteling met, en uiteindelijke acceptatie van, de dood van zijn ouders is het voorbeeldgedrag. Deze beproeving heeft hem sterker gemaakt. De adviezen om zelf ook pijnlijke gebeurtenissen te accepteren, zijn breed: therapie bij een psycholoog, of je verdriet op paper zetten, luisteren naar je lichaam, sofrologische (?, moest ik opzoeken) ademhaling, yoga, schoonheidsbehandeling, lichaamsbeweging om oxytocine vrij te maken. De Potterhead-tip hierbij is: accepteer je verleden als integraal deel van jezelf. Op welke wijze Harry zélf zijn verleden accepteerde komt nauwelijks naar voren in deze analyse. Ik kan mij geen yoga of sofrologische ademhaling herinneren uit de boeken.
Mode
Inmiddels ben ik tot de conclusie gekomen dat het boekje voor volwassenen geschreven is. Het volgende hoofdstuk gaat over ‘gevoel voor mode’, wat Harry niet heeft. Schooluniform, brilletje als enige accessoire, geen piercings of tattoos. Saai. De aanbeveling is dan ook om te gaan voor een basisgarderobe van klassieke en elegante stukken in neutrale kleuren, met één origineel item als handelsmerk. De toon is vrij kinderachtig, en het advies zou niet misstaan in de Libelle. Snel verder!
Flegmatiek
Een volgend hoofdstuk is dan weer vrij grappig: Harry is een Brit, en jij kunt ook flegmatiek op z’n Brits worden. Uiterst beleefd zijn, met consumptie praten, je superieur voelen en vooral een weinig culinaire smaak hebben. Potterhead-tip: Leef je leven als een zwerfsteen. Naast best grappig slaat dit natuurlijk nergens op. Ik ben in verwarring!
Doelgroep
Tussen de hoofstukken door zitten ‘self-assessments’ zoals welk vak zou je kiezen op Zweinstein, welke vloek is je favoriet en welk gruzielement kies je. Zo ‘kom je meer te weten wat voor een tovenaar jij zou zijn’. Aha, dus toch voor kinderen bedoeld! En een volgend hoofdstuk bevestigt dat beeld: tips hoe je de lieveling van je docenten (of meerderen, zo lees ik in de aanbevelingen) wordt: oplettend en geïnteresseerd zijn. Tssss!
Maar in een volgend hoofdstuk gaat het over filosofie, en worden Socrates, Plato, Epictetus en de bekende (?) pedagoog Philippe Meirieu aangehaald. Dat is wel een volwassen hoofdstuk! Gelukkig wordt het weer gevolgd door een self-assessment: welke Wemel is jouw favoriet, welke leraar, en welke zwerkbalspeler. Ten overvloede: je keuzes worden niet geanalyseerd. Dat mag je helemaal zelf doen.
En zo gaat het door …
Origineel idee
Het idee om een verzonnen karakter als protagonist te nemen en diens successen te analyseren vind ik erg goed en heel origineel. En met de Harry Potter verhalen, die wemelen (pun intended) van de verwijzingen naar mythologie, ideologie en filosofie is heel wat te doen, lijkt me. De uitvoering vind ik helaas abominabel. Was de keuze gemaakt om alles met een vette knipoog weer te geven, dat was het leuk leesbaar geweest. Was de keuze voor één doelgroep gemaakt, dan waren de adviezen waarschijnlijk wel zinnig geweest. Helaas is er gekozen voor een opzet waarin alle generaties zich zouden moeten herkennen, zoals de Harry Potter boeken. En dat komt volstrekt niet uit de verf, in tegenstelling tot de Harry Potter boeken.
De uitvoering is prima, handzaam, mooie gebonden versie met harde kaft, goede lay-out en geen enkele type-/taalfout. Zwart-wit, maar evengoed verzorgd, daar heb ik (nu eens) geen klachten over, ha ha.
Leerde ik nog wat? Jawel. Dat als je je dromen analyseert, je moet letten op haren, tanden, water en dieren, want die hebben grote symbolische betekenis. En dat (angst voor) verdrinking in de psychoanalyse soms gezien wordt als verwijzing naar seks. Misschien dat ik tóch Doe en denk als Freud ga lezen. Of alle Harry Potters nog een keer. En dan zelf de geheimen van zijn succes ontraadselen …
Over Elly Stroo Cloeck
Elly Stroo Cloeck is project- en interim-manager op het gebied van Finance, Internal Audit en Risk Management. Daarnaast schrijft ze recensies en samenvattingen van managementboeken.
