In ieder hoofdstuk van Heel veel geld komt het rijkdomgeheim van één bepaalde groep aan bod, waaronder de Romeinen, de robber barons en de dotcombedrijven. Over zo’n lange periode zijn geldbedragen natuurlijk lastig te vergelijken, helemaal gegeven het feit dat de valuta ook nog eens varieert, waardoor bedragen vaak worden omgerekend naar moderne maatstaven. Soms wordt er zelf voor gekozen om niet over euro’s of dollars te spreken, maar hoeveel ‘gewone’ mensen destijds van dit geld aan het werk gezet konden worden.
Door het hele boek loopt een rode draad gebaseerd op (natuurlijke) monopolies en gelieerde onderwerpen als kartelafspraken, subsidies, netwerkeffecten en overheidsrestricties. Het grote geheim is dan ook (let op: spoiler) dat je beter een heel groot marktaandeel kan hebben in een kleine (onderontwikkelde) markt, waarvoor in dit boek de term minimonopolie wordt gehanteerd, dan een klein marktaandeel in een van de ontwikkelde economieën. In deze laatste markt liggen de marges natuurlijk erg laag en is het door wetgeving lastig een groot marktaandeel op te bouwen met behoud van hoge winstmarges.
Sectoren waar veel over geschreven worden zijn die van de spoorwegen, olie en posterijen, waarbij schaalgrootte, het netwerkeffect en overheden een grote rol spelen. Zo komen onder andere ook de Russische miljardairs aan bod.
Al met al een interessant boek met een sterke lijn in een samenhangend verhaal. Persoonlijk ben ik van mening dat bepaalde stukken tegen het saaie aanzitten, doordat er te veel wordt uitgeweken naar irrelevante zijverhalen en de schrijver nogal van details houd (over de huizen waarin men leefde, over de jeugd van de hoofdpersonen, et cetera). Met het idee in mijn achterhoofd dat ik na het lezen van Heel veel geld weet hoe rijk te worden in combinatie met het motto tijd=geld, had het wat mij betreft wel in maximaal driekwart van de 432 pagina’s geschreven kunnen worden.
Mathijs Oosterhuis is afgestudeerd in Finance aan de Rijksuniversiteit Groningen. Sinds 2009 is hij ondernemer en vanaf 2013 werkzaam als Finance professional. Voorheen als Controller bij het oer-Hollandsche bedrijf KPN en tegenwoordig als Deals Consultant bij PwC. Hij is hoofdredacteur van Economisch Oogpunt, waar deze recensie eerder verscheen.
