Op werkdagen voor 23:00 besteld, morgen in huis Gratis verzending vanaf €20

Recensie

Verdrink geen dooie eend – Een boek voor mannen!

Vrouwen aan de top in het bedrijfsleven: waarom lukt dat niet? Feit is dat je als vrouw snel tegen vooroordelen aanloopt. Bekend zijn de voorbeelden van een jonge man (jong en veelbelovend) en vergelijkbare jonge vrouw (jong en onervaren).

Elly Stroo Cloeck | 2 juli 2018 | 4-5 minuten leestijd

Als hij ‘assertief’ is, is zij ‘agressief’. Voorzichtigheid: hij is weloverwogen, zij durft niet. Dominantie: hij is daadkrachtig en competent, zij is niet sociaal vaardig. Lastig om hier doorheen te breken! Maar als vrouw heb je zelf ook nog wat te doen: waar mannen bij uitdagingen gewoon aan de slag gaan en kijken waar het schip strandt, zijn vrouwen bang door de mand te vallen en gaan ze uitdagingen liever uit de weg. Niet doen! zegt Marry de Gaay Fortman in het boek Verdrink geen dooie eend - De kunst van beminnelijke doeltreffendheid. Als het mislukt, is er altijd een oplossing. En als je ergens voor gevraagd wordt, heb je de gun-factor, en moet je het zeker doen. Grijp je kans!

Het boek bestaat uit 8 hoofdstukken over organisatiecultuur en gedrag, communicatie en onderhandelen. Het laatste hoofdstuk gaat specifiek over de wettelijke regeling voor diversiteit in de bestuurskamer en het 30% vrouwen streefcijfer. Het nawoord ‘Hoe nu verder?’ en 9 tips voor beminnelijk èn doeltreffend blijven, ronden het boekje af. Het boek is niet bedoeld om vrouwen te empoweren (geen Hollandse Lean In dus), maar om mannen en vrouwen met elkaar te verbinden, zodat de top in balans komt, en om beminnelijk en professioneel samen te werken zodat het fundament van de organisatie steviger wordt. Verwacht geen eye-openers of verrassende theorieën, maar leer van De Gaay Fortman’s persoonlijke ervaringen (en de fouten die ze maakte!) op weg naar de top (managing partner van een groot advocatenkantoor). Hoe kwam ze aan de top? Deed ze concessies? Hoe ging ze om met (ontbrekende) competenties en met concurrentie? En wat is haar visie om meer vrouwen aan de top te krijgen? Ook zijn er een aantal familiefoto’s opgenomen, dat maakt het boek heel persoonlijk.

Persoonlijk, grappig èn voorspellend is een verhaal uit haar jeugd: ze is een tomboy en vecht op het schoolplein. Haar moeder doet haar daarom op judo. Héérlijk vindt ze die machtsstrijd! Al snel is ze geen partij meer voor de meisjes en vecht ze tegen de jongens. Totdat ze wordt uitgesloten van een (jongens)wedstrijd: het is zo zielig voor de jongens als ze van een meisje verliezen! Het is niet de laatste keer dat ze als bedreiging wordt gezien. En in de top van het bedrijfsleven gaat het dan ook hard-tegen-hard en wordt op de man (of vrouw) gespeeld in plaats van op de bal. De Gaay Fortman stelt: laat je hierdoor niet afleiden, houd focus op je doel. Als je veel aandacht besteedt aan negativiteit, of aan zaken die je toch niet kunt veranderen, verdrink je dooie eenden. Dat is zinloos.

De Gaay Fortman is vrij direct in haar communicatie, ze geeft een aantal voorbeelden waarin dat bepaald niet de beste manier was om een kwestie aan te pakken. Iemand ‘en plein public’ de oren wassen bijvoorbeeld. Of je nu gelijk hebt of niet (nog erger!), dat is nooit de juiste methode en verpest elke relatie. Blijf professioneel en vooral beminnelijk, leer van mijn fouten, is een van de boodschappen van haar boek.

‘Getting to yes’ is De Gaay Fortman’s motto, en ze illustreert het concept met een mooi verhaal. Twee zusters maken ruzie over de erfenis van hun vader: een sinaasappelplantage. De ene vindt dat ze recht heeft op de plantage omdat ze de oudste is, de ander omdat ze jaren voor vader heeft gezorgd. Een oom adviseert de plantage maar te splitsen. Een buurvrouw vraagt wat de zusters met de sinaasappelen gaan doen. De ene zuster wil vers sap bezorgen aan de hotels in de buurt. De andere zuster wil met de schillen authentieke sinaasappeltaarten bakken. Omdat de zusters zo bezig waren met hun standpunten verdedigen, hadden ze geen aandacht gehad voor elkaars belangen. En die bleken prima te verenigen te zijn, zonder de plantage te splitsen, wat achteraf dus een erg slecht idee bleek. Getting to yes gaat om het hoogst haalbare gedeelde belang bereiken. Een goede onderhandelaar heeft dan ook oog voor het belang van de ander.

Van een advocate verwacht je een formele, misschien zelfs saaie schrijfstijl, maar dàt vooroordeel blijkt voor dit boek niet te kloppen: Verdrink geen dooie eend is heel vlot geschreven, met de nodige humor en gelardeerd met aansprekende voorbeelden. Het leest bijna als een biografie. Ook (of juist) goed leesvoer voor mannen!

Elly Stroo Cloeck is specialist op het gebied van GRC en Internal Audit. Daarnaast schrijft ze samenvattingen en recensies van managementboeken. Ze ontving dit boek van Managementboek.nl om te recenseren.

Over Elly Stroo Cloeck

Elly Stroo Cloeck is project- en interim-manager op het gebied van Finance, Internal Audit en Risk Management. Daarnaast schrijft ze recensies en samenvattingen van managementboeken.

Deel dit artikel

Wat vond u van dit artikel?

0
0

Populaire producten

    Personen

      Trefwoorden