‘Eerst de geest, dan de materie.' Dat is de leus die Leitzke in alle facetten van zijn managementstijl laat doorklinken, want, zo zegt hij, ‘de geest creëert de materie'. Daarmee moedigt hij projectleiders en projectleiders in spé aan zich meer te focussen op de menselijke kant van het werken aan projecten. Het is volgens hem juist de zachte kant die de sleutel vormt tot een succesproject. Vanaf de start van een project tot en met de projectevaluatie is het volgens Leitzke daarom belangrijk dat de projectleider en zijn teamleden zich verbonden voelen met het doel van het project, dat er aandacht is voor persoonlijke groei van de medewerkers en dat de projectleider door die verbondenheid kan sturen op basis van vertrouwen. Concreet betekent dit onder andere dat een projectleider voorafgaand aan een project bij zichzelf moet nagaan of hij het project wel wíl doen. Hetzelfde geldt voor de projectteamleden. Intrinsieke motivatie en ambitie zijn onmisbaar voor een bomproject. In Leitzkes managementstijl staan de mens en zijn gedrag dus op de eerste plaats. Niet zo gek, gezien zijn achtergrond in de toegepaste psychologie. De wijsheden en modellen die aan zijn manier van werken ten grondslag liggen, haalt Leitzke dan ook met name uit de filosofie.
Hoewel de nuchtere lezer misschien jeuk krijgt van zijn termen als ‘innerlijke draken' en zijn oproep om ‘je eigen spiritualiteit te ontdekken', zet dit boek je wel aan het denken. In mijn werk als adviseur zie ik regelmatig dat motivatie het ondergeschoven kindje is in de opstartfase van een project. En dat in een tijdsgeest waarin mensen gezond en gemotiveerd houden steeds belangrijker wordt. Medewerkers worden op basis van functie of expertise in een projectteam geplaatst, waardoor een project eerder als een verplichting dan een verrijking wordt gezien. Projecten lopen hierdoor vertraging op of ze leiden niet tot het gewenste resultaat. Ik ben er daarom net als Leitzke van overtuigd dat je voor een succesvol project mensen nodig hebt die op een bepaalde manier gemotiveerd worden door de doeleinden van het project.
Tegelijkertijd twijfel ik aan de directe toepasbaarheid van Leitzkes werkwijze voor iedereen die ook maar een project leidt. Hij gaat namelijk uit van een behoorlijke vrijheid van de projectleider om zijn project naar eigen inzicht in te richten. Mijn ervaring is dat niet elke projectleider zo vrij kan opereren. Denk bijvoorbeeld aan interne projecten in een organisatie, waarbij de bestaande processen en een beperkte beschikbaarheid van medewerkers het voor de projectleider niet altijd mogelijk maken om het ideale team samen te stellen. Hoe roei je dan met de riemen die je hebt?
De bom - of Hoe je een briljante projectleider wordt geeft dus zeker stof tot nadenken en bevat veel wijze lessen die een mogelijke eyeopener zijn voor de zakelijk ingestelde projectleider. Voor de projectleider die zich op bepaalde punten moet schikken naar de bestaande omstandigheden binnen een organisatie blijft de door Leitzke geschetste werkwijze echter slechts een ideaalbeeld.
Over Lotte Hulshof
Lotte Hulshof is adviseur bij Adviestalent. Adviestalent leidt jonge talentvolle academici op tot breed inzetbare adviseurs en managers. Adviestalent is een initiatief van Twynstra Gudde.