Als je coach bent, ken je waarschijnlijk deze situatie uit eigen ervaring. Je gesprekspartner zegt ja, maar is met zijn gedachten niet echt bij het gesprek. Je voelt dat er meer aan de hand is, maar je weet dat niet aan te raken. Misschien weet je cliënt zelfs precies wat er nodig is voor een verandering, maar hij of zij doet het niet.
Vaak gebeurt dit bij rationeel ingestelde cliënten, die vanuit een afstand kijken naar het vraagstuk, schrijft Benjamin Ball. Pittige vragen en stevige feedback missen hun uitwerking. De coachee komt niet in beweging, de uiteindelijke resultaten zijn mager.
Terug in het lijf
Volgens Benjamin Ball (loopbaanbegeleider, business- en mentorcoach en opleider) heeft het weinig zin om als coach nog betere vragen te stellen, de technieken effectiever toe te passen of de cliënt nog maar eens aan te sporen tot actie.
In zijn ogen wordt er juist te veel gepraat, waardoor een coachgesprek een mentale uitwisseling van woorden blijft. Een coach die maar weer eens zijn eigen levenslessen deelt, maakt nauwelijks het verschil voor de cliënt.
Tegenover de blabla van het hoofd staat het lichaam dat alles al weet. Ball pleit er daarom voor om cliënten meer in contact te brengen met hun lijf en hun diepere vraag, het liefst met fysieke werkvormen. Dat kan bijvoorbeeld met een opstelling, het maken van een tekening of met de opdracht om vier ballen tegelijkertijd in de lucht te houden. Als iemand contact maakt met waar het werkelijk over gaat, komen de antwoorden namelijk vanzelf.
Knetterende sessies
Ook het aanbrengen van een spanningsboog is effectief om de cliënt in beweging te brengen. Dat betekent dat een coach geen antwoord geeft op hoe-vragen, maar een sessie laat knetteren. ‘Juice' toevoegen, noemt Ball dat. Durf iemand te onderbreken, laat je cliënt alleen of stel een confronterende vraag: wie ben jij zonder jouw probleem?
De schrijfstijl van Ball is helder en uitdagend, vol concrete voorbeelden van situaties uit zijn praktijk. Het boek heeft een overzichtelijke lay-out en bevat veel mooie reflectievragen en ideeën voor werkvormen, bijvoorbeeld om te spelen met de dynamiek van het gesprek. Ook deelt hij volop aanwijzingen die direct toepasbaar zijn. Een mooie is deze: trek niet elke sessie hetzelfde begrijpende gezicht.
De conclusie uit Coachen zonder blabla? Coachen is eerder een energetische dans dan een uitwisseling van informatie. In plaats van de gebruikelijke ‘blabla' te serveren dient de coach te balanceren op een uitdagend koord: neem de cliënt bloedserieus, maar houd de sessie vooral heel spannend en speels.
Over Sigrid van Iersel
Sigrid van Iersel is schrijver, storytellingexpert en specialist in creatief denken. Als storycoach begeleidt ze mensen om hun stem te vinden en hun verhaal uit te dragen, bijvoorbeeld om een missie in de wereld te zetten.
