Een van de weinige vrouwen in het gezelschap was beeldhouwster Sara de Swart (1861-1951). Haar rol binnen de Tachtigers was een bijzondere: ze zat er financieel warmpjes bij en deelde met gulle hand. Ook kocht ze werken van haar vrienden, wat haar de bijnaam de Muze der Tachtigers opleverde. Toen schilder Eduard Karsen hevig verliefd op haar werd, kwam ze er, tot zijn verbijstering, openlijk voor uit dat ze lesbisch was. Ze had verschillende relaties en woonde jaren met naaldkunstenares Emilie van Kerckhoff in een villa in Laren, waar het ontvangen van kunstzinnige vrienden dagelijks gebruik was. Uiteindelijk raakten de financiële middelen op. Sara's leven eindigde op het Italiaanse eiland Capri.
Nazaat Brigitte de Swart vormde dit fascinerende levensverhaal om tot een meeslepende roman. De hiaten in de historische bronnen vulde ze in met sprekende kleuren, waardoor een levendig beeld ontstaat van een vrouw die leed onder de neerslachtigheid en zelfgekozen dood van haar moeder, die in wezen niet met geld kon omgaan, die trouw was aan haar vrienden en die het gelukkigst was als ze boetseerde in haar atelier.
Een aangename leeservaring. (Maar waarom zette de vormgever Breitners portret van Sara de Swart in spiegelbeeld op de cover...?)
Over Marjan Maandag
Marjan Maandag is redacteur bij Managementboek.