Het model van de vier denkvoorkeuren is gebaseerd op de ontdekking dat er zowel sprake is van verschillende denkstijlen van de linker hersenhelft en van de rechterhersenhelft, als van het cerebrale deel van onze hersenen, de neo cortex, en het limbische systeem, het 'denken met de buik'. Het was de verdienste van Nedd Herrmann dat hij beide inzichten aan elkaar koppelde en de theorie van de vier denkstijlen ontwikkelde. Kenmerken van de analytisch-rationele denkvoorkeur is logisch, analytisch, feitelijk en kwantitatief (linker hersenhelf en cerebraal), De structurerende-organiserende denkvoorkeur kenmerkt zich door georganiseerde, sequentiële, geplande en gedetailleerde manier van benaderen (linker hersenhelft, limbisch). De sociaal-emotionele denkvoorkeur richt zich op het intermenselijke, emotionele en beweeglijke (rechterhersenhelft en limbisch). Tenslotte de creatief-synthetische denkvoorkeur: steekwoorden zijn hier holistisch, intuïtief, integratief en innovatief (rechterhersenhelft en cerebraal). Zoals bij zovele van deze typologieën wordt uitdrukkelijk aangegeven dat iedere voorkeur zijn waarde heeft en dat er niet één denkvoorkeur is die te verkiezen is boven de andere. Dit hangt natuurlijk weer af van de context, waaronder de samenstelling van het team. En natuurlijk: wanneer alle denkvoorkeuren worden ingezet, dan is sprake van 'Whole Brain Thinking', de ideale situatie. De lezer moet maar even mijn wat cynische toon voor lief nemen, met de veronderstelling dat alles wel goed komt. De bruikbaarheid van de vier denkvoorkeuren wordt in het boek getoond door toepassingen te formuleren voor verschillende ons bekende gebieden, zoals communiceren, leren, teamwork, leiderschapstijlen, veranderen, creativiteit en innoveren. Het interessante is dat het model van Herrmann een eenvoudig, maar krachtig concept lijkt om ons totale kennisdomein te voorzien van creatieve benaderingen en praktische oplossingen. Met name bieden de vier invalshoeken de mogelijkheid om complexe/ diffuse vraagstukken te analyseren en te doorgronden. De droom van ieder professional. Eén simpel concept dat de hele wereld verklaart. Komt dit boek dan toch op zijn pootjes terecht? Zeker niet door alle toepassingsgebieden breed uit te meten. Bij mij werkt het averechts. Maar misschien ontbreekt bij mij een 'kwadrantje'. Zeker ook niet door de titel 'de kracht van diversiteit', maar ook dat kan aan mij liggen. Lezers zoals ik verwachten in ieder geval één gedegen hoofdstuk over waar we nu midden in zitten: verschillende culturen, marginalisering, etnische conflicten, of in ieder geval een visie over wat Nedd Herrmann hiervoor kan betekenen. Wat het boek waardevol maakt zijn de 'pareltjes' die in het boek meer in het 'terzijde' worden geplaatst. Zoals zijn visie op werk, zijn kritiek op competenties, zijn pleidooi om 'houding' weer een plaats te geven. De hoofdstukken geven blijk van een frisse kijk op de verschillende domeinen, onderbouwd met actuele gezichtspunten en literatuur. Zo heb ik al veel van deze 'pareltjes' in mijn eigen werk gebruikt!
Recensie
De kracht van diversiteit
Met de nodige scepsis ben ik aan dit boek begonnen. Aan de hand van het 'Whole Brain Model' van Nedd Hermann worden diverse toepassingen gegeven op uiteenlopende onderwerpen als creativiteit, leiderschap, verandering, innovatie en teamwerk. En dat naar aanleiding van een typologie die is gebaseerd op een vierdeling waarbij onderscheid wordt gemaakt tussen Ratio, Innovatie, Orde en Emotie. Wat te doen met zo'n typologie die zo breed wordt ingezet? Naar mijn verwachting zou ik alleen een goedkope trukendoos treffen: alleen instrumentaliteit, waar meer fundamentele oplossingen nodig zijn. Waarom toch die aantrekkingskracht die dit soort vierdelingen (waarom toch steeds vier) hebben?
