Zo simpel kan het zijn

Toch biedt het boekje bij lezing meer aanknopingspunten dan van te voren ingeschat. Bijvoorbeeld via het hoofdstuk ‘Inkopen? Geef uw budget weg!’ dat eerder verscheen op Inkopers-Cafe, maar meer nog met andere hoofdstukken zet de auteur je aan tot denken over hoe zaken simpeler kunnen worden geregeld. Klinkt je dat als inkoper als muziek in de oren, lees dan dit boekje en doe er je voordeel mee. Inkopers zijn over het algemeen praktisch, doelgericht en doeners van karakter. Geen woorden maar daden, niet lullen maar poetsen. Toch? In de praktijk maken inkopers het zichzelf de laatste jaren echter steeds moeilijker. Enerzijds door de introductie van steeds weer nieuwe begrippen en gebruik van meer en meer vaktaal, maar anderzijds ook door het opzetten en gebruik maken van nieuwe en soms ingewikkelde inkoop- en aanbestedingsprocedures. Vervreemding van je collega’s én je leveranciers ligt hiermee op de loer. Vaktermen als best value procurement, business alignment, value sourcing en gunnen op waarde vliegen je om de oren. Niet alleen bij inkopers onder elkaar, maar ook bij gesprekken van inkopers met collega’s. Die kunnen er vaak geen touw aan vast knopen, omdat er te veel vanuit hun eigen inkoopvakgebied wordt geredeneerd. Zonder daarbij de noodzakelijke verbinding te leggen met het vakgebied van de collega. Richard Engelfriet noemt dat in zijn boek ‘diarree cliché’ en ‘lucht verplaatsen’, wollig taalgebruik zonder duidelijke keuzes maken over wat je wilt en kunt betekenen voor je collega’s. In het hoofdstuk ‘Stop met zeuren over de bureaucratie van de overheid en geef zelf het goede voorbeeld’ breekt Richard Engelfriet verder een lans voor het versimpelen van de inkoopprocedures . Bij voorkeur aan de hand van het KISS-principe (Keep It Stupidly Simple). Illustratief is het voorbeeld van een MKB-bedrijf dat twijfelt over het aannemen van een order van € 4.000 bij een nieuwe klant. Wel of niet akkoord gaan met een onbeperkte aansprakelijkheid zoals die is opgenomen in de inkoopvoorwaarden van de potentiële klant? Uiteindelijk laat het MKB-bedrijf de order schieten, omdat ze dit een onevenredig zware eis vinden voor een klein bedrijf. Had dit voor het MKB-bedrijf niet iets simpeler gekund? Dat het ook anders kan bewijzen de dertig hoofdstukken uit het boekje ‘Zo simpel kan het zijn’. Daarvan gaan er dus twee direct over inkoop. Realiseer je daarbij wel dat simpele oplossingen niet makkelijk te bedenken zijn. Dit nog even los van het feit dat het toepassen van simpele oplossingen nog veel moeilijker kan uitpakken. Als je bijvoorbeeld kijkt naar de Europese aanbestedingsregels, kan je je voorstellen dat dit allemaal wel een stuk simpeler zou kunnen, maar is het wel mogelijk? Ook de dagelijkse inkooppraktijk loopt over van de regels, procedures en moeilijke taal. De vraag is of inkopers daar met zijn allen iets aan kunnen doen. Simpeler kan Richard Engelfriet het niet laten zien. Hij geeft je stof tot nadenken. Zoveel stof dat het niet raadzaam is het boekje in één keer uit te lezen. Een hoofdstuk per avond zou het maximum moeten zijn. De verleiding is echter groot, want Richard Engelfriet heeft een schrijfstijl die je met veel humor als het ware door het boek ‘heen trekt’. Laten liggen vormt dan een hele grote uitdaging. Extra vermeldenswaard zijn het colofon (gewoon lezen, het is brengt de eerste glimlach op je gezicht) en het afsluitende stukje tekst over zichzelf. Daarin beantwoordt hij de vraag of hij zelf wel een beetje simpel is. Het antwoord: verbazingwekkend simpel.