Er is echter meer nodig om als leider en als mens je potentieel volledig te benutten. Dat bereik je door lichaam en geest te laten samenwerken. Recent onderzoek uit de neurowetenschappen en de psychologie toont aan dat onze lichaamshouding van invloed is op onze manier van denken, voelen en spreken.
In De verborgen dimensie van leiderschap doet Brack een methode uit de doeken die is geworteld in mindfulness, oosterse vechtkunst, leadership embodiment en technieken uit de topsport. De praktische en krachtige oefeningen stemmen lichaam en geest op elkaar af en helpen om optimaal te functioneren, ook in uitdagende situaties.
Ik ben een uiterst nuchter mens, althans dat denk ik zelf. Toen ik begon aan De verborgen dimensie van leiderschap en de achterflap had gelezen, was ik derhalve wat sceptisch. ‘Is dit niet te zweverig voor mij?’ was mijn eerste gedachte. Ik vind echter ook dat alles en iedereen een kans verdient en derhalve ook dit boek en wat ben ik blij dat ik daar zo in sta. Op diverse fronten heeft dit boek mij aangenaam verrast namelijk.
En ja, er zijn ook passages en zelfs hoofdstukken in dit boek waarbij ik dreig af te haken. Begin bij mij niet over zachtmoedige krijgers, want dan krijg ik het benauwd. Maar, eerlijk is eerlijk, wanneer je er oog voor hebt, bevat dit boek tal van inspirerende wijsheden. De vele oefeningen maken het bovendien tot een praktisch geheel waar je ook daadwerkelijk mee aan de slag kunt en dus niet alleen blijft ‘zweven’ zonder dat het iets oplevert.
Brack beschrijft op uiterst transparante wijze de aspecten van skills (vaardigheden), stage (volwassenheid) en state (vermogen tot zelfregulatie en openen voor ruimer bewustzijn).
Brack ontdekte bovendien de reden waarom er vaak een diepe kloof bestaat tussen idealen en de werkelijkheid. Deze discrepantie komt voort uit het feit dat ons brein drie hersenlagen heeft, die weliswaar vaak samenwerken, maar lang niet altijd even efficiënt.
Hierin ligt de basis van De verborgen dimensie van leiderschap. In haar boek legt Brack deze verborgen dimensie bloot en legt hem uit.
Wat mij vooral aanspreekt zijn Bracks vergelijkingen met betrekking tot de dierlijke laag in ons brein. Die laag zorgt voor de manier waarop wij samenwerken en functioneren in een groep. Het reptielenbrein, dat daaronder schuilgaat, gaat over onze individuele veiligheid, kracht en directe overleving. Deze lagen vervullen elk een eigen taak. Maar zijn het niet altijd met elkaar eens. Vooral niet in zogenaamde biologische ‘noodgevallen’ en die hebben we nogal snel. Zo kan een vreemde blik van een ander al voldoende zijn om onze houding aan te passen. De impact van langdurige hoge werkdruk is navenant. Het is cynisch te bedenken dat het het ‘reptielenbrein’ is dat ons in noodgevallen aanstuurt. Dat brein is krachtig en snel, maar heeft geen lange termijnvisie.
Bracks vergelijking met wereldleiders als Trump, Poetin, Erdogan en politici als onze eigen Wilders is boeiende materie. Kortom, een boek waar je uit kunt filteren wat jou aanspreekt en waar je wat mee kunt.
Hanneke Tinor-Centi (1960), eigenaar van HT-C Communicatie en Marketing, tekstschrijver, boekrecensent en boekmarketeer.
