Professionaliteit staat de laatste jaren sterk in de belangstelling. Helaas nogal eens met een negatieve ondertoon. Er is jarenlang gemopperd: professionals zijn eigenwijs, laten zich niet sturen of controleren en ze beroepen zich te pas en te onpas op hun autonomie. Het gemopper verschuift ook. Men neemt nu de managers op de korrel. Die zouden de échte professional het werken onmogelijk maken. Onder deze wirwar van boodschappen ligt een pittig vraagstuk: wat is productieve professionaliteit anno 2009?
Duidelijk is dat de manier waarop professies vraagstukken “in een frame zetten”, niet meer vanzelfsprekend legitiem is. Er is een herijking van professionaliteit gaande en dat vraagt om ruimte.
Dit boek beschrijft waarom onderzoeksruimte nodig is en hoe je deze ruimte kunt maken om:
- de praktijken van anderen in organisaties te (helpen) veranderen of vernieuwen;
- je eigen werk op orde te houden en te verbeteren;
- waar nodig te vernieuwen (nieuw licht op de zaak te werpen).
'Ruimte maken voor onderzoekende professionaliteit' is de vrucht van het werk van velen: docenten, zelfstandig adviseurs, adviseurs die verbonden zijn aan een organisatieadviesbureau, innovatieprofessionals, universitair (hoofd)docenten, hoogleraren, lectoren. Allen participeren in het Sioo-netwerk.
