Ervaring en opvoeding

Precies zeventig jaar na de publicatie van 'School en maatschappij' - tot nu toe de enige in het Nederlands beschikbare tekst van de Amerikaanse pedagoog en filosoof John Dewey (1859-1952) - verschijnt de vertaling van Deweys pedagogische klassieker 'Ervaring en opvoeding' (oorspr. 1938)

In 'Ervaring en opvoeding' zet de dan 79-jarige Dewey nog eenmaal de hoofdlijnen van zijn pedagogische theorie op papier. Op basis van zijn filosofie van de ervaring levert Dewey zowel kritiek op een 100% kind-gecentreerde benadering als op een 100% leerstof- of traditie-gecentreerde pedagogiek. Dewey betoogt dat het pedagogische kernprobleem juist ligt in het vraagstuk van de coördinatie van het kind en het curriculum, of, ruimer gezegd, van de individuele en de sociaal-maatschappelijke factoren. Daarbij verdedigt hij de stelling dat ervaring zowel middel als doel van alle opvoeding is.

In hun inleiding laten de vertalers, Gert Biesta en Siebren Miedema, de lezer kennismaken met het leven en werk van Dewey en met de belangrijkste aspecten van zijn filosofische en pedagogische gedachtegoed. Ze betogen dat ook voor hedendaagse discussies over opvoeding en onderwijs Deweys constructivistische kennisbegrip en zijn ideeën over de relatie tussen opvoeding en democratie nog niets aan relevantie hebben ingeboet.