‘Wij proberen de onbevangenheid terug te halen’

Waar ken je de andere auteurs van?

Fokke, Ivo en ik kwamen elkaar tegen en we besloten onze expertise te bundelen. Ik houd me bezig met persoonlijk leiderschap, Ivo met prestatieverbetering en Fokke met productiviteit. Dan ga je veel praten over hoe we elkaar kunnen aanvullen.

Hoe werkt dat in de praktijk?

Je moet achterhalen wat de ander beweegt en dat begint met de basis: een begrippenkader waarin onze expertises samenkomen dat bovendien begrepen wordt door de lezer. Ik heb bijvoorbeeld interesse in oosterse filosofie en dan komt een begrip als ‘meditatie’ snel naar boven, maar je kunt dan beter praten over ‘focus’ of ‘aandacht’ zodat iedereen er iets mee kan. Tijdens die sessies met elkaar merkten we dat mindset het grote thema van het boek is. Je manier van denken wordt de motor die maakt dat je jouw kennis wilt inzetten en je vaardigheden durft toe te passen.

Dat lijkt me best wat werk voordat je ergens uitkomt samen?

Zeker, Ivo is bijvoorbeeld een hele praktische man en ik ben iemand die eerst zes boeken wil begrijpen voordat ie aan de slag gaat. Daarom zeiden we ook steeds tegen elkaar: het is allemaal leuk wat wij bedenken, maar je moet er ook iets aan hebben op een regenachtige dinsdagmorgen. Waar zit nu de sleutel om het niet alleen te snappen, maar ook te doen?

We komen zo wel even op dat toepassen, maar kan jij uitleggen wat je aan mensen wil vertellen? Wat is precies De wet van OER in jouw woorden?

Het gaat om bewustwording. Als je je niet bewust bent van hoe je denkt over jezelf, de O van Onafhankelijkheid, als je je niet bewust bent van wat je omgeving met je doet, de E van Evenwichtigheid en als je niet meer weet wat je werkelijk wilt, de R van Resoluut, dan komt er geen nieuw begin. Hoe denk ik over mezelf, gebeurtenissen en waar ik van droom?

Dus je moet altijd even terug naar de basis?

Dat is natuurlijk heel moeilijk wat er is altijd een externe focus. Dat is logisch want je wordt afgeleid door andere mensen, al jouw taken en de TV. Er is zoveel ruis waardoor je naar buiten kijkt en niet naar binnen.

Waarom moet je eigenlijk onderzoeken wat je echt wil?

Om te voorkomen dat je later spijt krijgt. Als je de hele dag met externe factoren bezig bent, vergeet je jezelf. Mensen denken dan misschien dat ze goed bezig zijn, maar wat echt van binnen zit, komt misschien pas naar boven als je met pensioen bent. Dat is een prima argument om eerder naar binnen te kijken. Wij zeggen ook dat die vorm van persoonlijk leiderschap essentieel is voor HRM. We willen immers geen burn-outs, geen arbeidsconflicten en veel productiviteit.

Jij begeleidt mensen natuurlijk in die zoektocht. Hoe pak je dat aan?

Ik kan me voorstellen dat iemand het boek heeft gelezen en ermee wil beginnen. Dan gaat die persoon beseffen wat hij vanuit zijn diepste wezen wil. Wij benadrukken in het boek dat je jezelf mag gunnen dat je dat herontdekt. Wat je werkelijk wil, kán misschien niet altijd. Ja, profvoetballer worden op je veertigste is lastig, maar ga in ieder geval bij die amateurclub aan de slag.

Hoe kom je erachter wat je echt wil?

Wij werken veel met vrij associatief schrijven, waardoor je meer aandacht hebt voor gevoel dan voor intellect. Je laat het gezonde verstand een tandje lager zingen en dan kun je patronen ontdekken in wat er werkelijk in je omgaat. Als je vroeger iets schreef in de schoolkrant dacht je ook niet: zou het wel kunnen? Wij proberen die onbevangenheid, die er afgaat in de loop der tijd, weer terug te halen. In het boek vertellen we vervolgens hoe je een script kan schrijven om je droom zoveel mogelijk waar te maken en dat script heeft als doel ‘gewoontevorming’. Dat is namelijk de meest succesvolle route naar iets anders doen dan daarvoor.

Kan je een voorbeeld geven van iemand die terugkeerde naar zijn of haar basis en die ambitie concreet maakte?

Als gemeente-ambtenaar kun je redelijk makkelijk voorspellen hoe je leven er uit gaat zien de komende tijd. Als er een leidinggevende functie vrijkomt dan krijgt dan krijgt de persoon met de meeste dienstjaren die nogal eens en je weet precies wat je op je 65ste gaat verdienen. De persoon in mijn voorbeeld werd gevraagd om mensen van buitenaf te begeleiden die tijdelijk gedetacheerd zijn. Onderdeel van het werk is dan dat die ambtenaar over de gedetacheerde overlegt met de eigenaar van het commerciële bureau. Hij raakte tijdens die gesprekken zo geïntrigeerd door dat bureau, zo van: die mensen hebben elk jaar een andere leuke opdracht dus die leren in korte tijd heel veel. Dat wil ik ook! Hij dacht: hoe kan ik die ambitie vormgeven? Hij ging daar dus solliciteren als jurist en werd aangenomen. Toen hij dat nieuws vertelde tegen zijn collega’s keken een paar collega-ambtenaren met scheve gezichten naar hem. Ze vroegen: weet je wel waar je aan begint? Misschien word je wel ontslagen? Die ambtenaren bleken jaloers en het had niks met de werkelijkheid te maken, maar met angst voor verandering. Hij bleef de OER-strategie volgen: gunde zichzelf die verandering, schatte in dat hij het goed zou doen en schreef een script hoe hij het ging aanpakken.

Wat is de kern van OER?

De wil is de kern. Wij gaan er vanuit dat alles wat je werkelijk wilt iets zegt over wat je bent. De wil is dominant en zit diep in je. Deze persoon wil niet precies weten wat hij tot zijn 65ste gaat doen, hij wil avontuur, pakt de regie en komt in actie.