We komen ze allemaal dagelijks tegen, managers en directeuren met grote ego's die meer lawaai maken dan dat ze presteren. In 'Pratende pakken' laat Marco Scheele een reeks van verschillende managers de revue passeren. Hij neemt de verschillende typen aan de hand van een toegeschreven pak onder de loep. Bij de naam controlepak krijg je gelijk het beeld van een hiërarchische op rangen en standen beluste freak voor ogen. Zo zijn er nog heel veel meer waaronder het pratende pak, het worstelpak en het papa-pak. Naast de beschrijving van verschillende typen beschrijft de auteur de managers ook aan de hand van organisatiestructuren, zoals het stafpak of directiepak. Scheele is niet voor één gat te vangen en bekijkt de pakken van nog meer invalshoeken, zoals leeftijden. Het gedrag van een dertigers- en veertigerspak laat duidelijke verschillen zien met het vijftigers- en zestigerspak. De typen die Scheele bij leiderschap beschrijft, vind je terug in boeken van bijvoorbeeld Jim Collins en Robert Cialdini. Of de beschrijving van de managers in boeken als van Theo IJzermans en Rolf Mulder. Nu is het in 'Pratende pakken' compact en anekdotisch weergegeven. De pakken worden ook met de natuur vergeleken, want zo zegt Scheele: 'Mensen in het algemeen, carrièremakers in het bijzonder, verliezen de beperkingen regelmatig uit het oog.' Hij geeft daarbij een treffend voorbeeld uit het dierenrijk waar dit niet opgaat en zegt letterlijk 'heeft u het dierenrijk wel eens in een economische crisis gezien?' Als er een boodschap uit de reeks anekdotes is te halen, is het dat je met authenticiteit, integriteit en vakmanschap een meerwaarde hebt te bieden. Juist in deze tijd waar de kopers de markt beheersen, kan dit het verschil maken. Marco Scheele belooft bij de inleiding dat zijn boek geen structuur heeft en hij stelt geen eisen aan het nut van dit boek. De auteur wil de automatische piloot uitschakelen en geeft aan dat elke vorm van irritatie een reflectie is van het feit dat je jezelf door een verhaal hebt laten raken. Nou inderdaad er zit absoluut geen structuur in dit boek, maar dat geeft niet: de verhalen staan op zichzelf en lezen vlot weg. De voorbeelden zijn herkenbaar en sommige verhalen lees je met een brede glimlach. Helaas krijg je uiteindelijk toch het gevoel dat je met een roddelaar aan het praten bent die alleen maar kritiek heeft en niet met oplossingen komt. Scheele beschrijft dit type in zijn boek als 'het klaagpak' en dat gevoel krijg ik bij het lezen van dit boek. Jammer, want de titel en creatieve opzet van dit boek heeft zeker leuke elementen in zich. Maar ik ben bang dat ik het boek door een relatief laag gebruiksnut niet zo vaak uit de boekenkast zal halen. Marco Scheele is er wel in geslaagd om zijn motto 'wees jezelf, er zijn al genoeg toneelspelende managers' onder de aandacht te brengen. Wat mij betref een boek voor Jan en alleman die gewoon lekker eens wat smeuïge verhalen wil lezen.
Over Nico Vreeswijk
Nico Vreeswijk MBA is werkzaam als manager relatiebeheer bij Sanquin Bloedvoorziening in Amsterdam en schrijft recensies op persoonlijke titel. Hij heeft zijn MBA behaald aan de Business School Nederland te Buren en is docent bij de business school NCOI.
