Het recht op een baas

Het boek begint, na de inleiding natuurlijk, met twee aansprekende persoonlijkheden 'Jos' en 'Sjoerd'. Waar de een de 'would be' manager is en vooral uit is op de uiterlijke schijn, is de ander vooral betrokken bij zijn personeel. De sfeertekening die in dit gedeelte wordt neergezet, is zeer typerend en vast zeer herkenbaar voor een groot aantal managers. Op een vrij directe wijze wordt in het boek afgerekend met allerlei hypes, zoals bijvoorbeeld het nieuwe werken. Naar de mening van de auteur zijn het activiteiten, hobby's van managers, die de gedurende decennia zorgvuldig opgebouwde fundamenten van goed managen op de grondvesten doet schudden. Letterlijk zegt hij er over: 'Gelukkig zien steeds meer organisaties de nadelige effecten in van dit soort leiderschapsavonturen, die meetbaar ten koste gaan van productiviteit, winst, collegialiteit, creativiteit en werkplezier.' De auteur wijst er ook op dat er een juiste keuze ten grondslag moet liggen aan de wens om manager te worden. Managen moet vooral uit jezelf komen. De wens om met een team te werken en mensen te motiveren om boven zichzelf uit te stijgen. Je moet vooral niet gaan managen omdat je de vraag van je chef niet kon weerstaan vanuit opoffering, omdat ze geen ander konden vinden. Door middel van confronterende beelden wordt geschetst hoe soms functionerings- en/of beoordelingsgesprekken worden gevoerd. Als een manager daarbij afhankelijk is van voorgeschreven formulieren of methoden, dan schiet het gesprek duidelijk zijn doel voorbij. Het gaat er ook om dat klare taal wordt gesproken, dat er op het ultieme moment niet even een paar voorbeelden van de laatste tijd naar voren worden gehaald, maar dat concrete momenten als leerdoel kunnen worden benoemd. Het dient een tweegesprek te zijn die door de opbouw door het jaar heen niet mag leiden tot verrassingen. Medewerkers managen vraagt om gerichte aandacht voor, het intensief luisteren naar, interesse tonen in en het begeleiden van medewerkers. Als manager moet je je bewust zijn van het feit dat je niet je eigen meetlat naast een medewerker kunt leggen. Je dient je ook bewust te zijn van het feit dat wat jij ziet jouw perceptie van de werkelijkheid is en niet noodzakelijk de waarheid hoeft te zijn. Dat betekent dat je in gesprek moet gaan met de ander om beelden op elkaar af te stemmen. Ward Grootens zegt daarover: 'Medewerkers hebben recht op een baas die mensen niet in hokjes duwt maar die écht contact maakt om hun werkelijkheid te achterhalen.' Als ik het boek goed heb begrepen, dan gaat het er vooral om dat medewerkers recht hebben op een baas die vanuit motivatie voor het vak van manager gekozen heeft. Medewerkers wil leiden en hen wil coachen om hun werk goed te doen en om zich verder te ontwikkelen. Managen is geen gemakkelijke baan en vraagt om een open en eerlijke benadering maar bovenal om voorbeeldgedrag, transparantie en interesse in mensen. Het is gewoon een leuk boek om te lezen, voor sommigen confronterend, voor anderen leerzaam, maar vooral ook heel boeiend geschreven. Een boek dat je naar mijn mening gelezen moet hebben.