Roland Hameeteman van E-office schreef eerder het boek De kracht van mensen. Feitelijk was dat het voorgerecht en komt hij (samen met co-auteurs Gonny Vink en Ben Kuiken) nu met de volgende gang. Is dit het nieuwe boek het hoofdgerecht van Hameeteman of geldt het als amuse richting een veelgangendiner?
Het Klein receptenboek voor het nieuwe werken past wat smaak betreft in ieder geval bij ‘De Kracht van mensen’. Het borduurt voort op het thema van het nieuwe werken. Was deel één kennelijk goed te pruimen (het werd in ieder geval goed verkocht), deel twee smaakt niet minder. Maar toch vooral als amuse. Je moet het Klein Receptenboek niet –althans dat is te hopen – als het hoofdgerecht zien. Daarvoor is het te luchtig en te weinig een zwaar inhoudelijk managementboek. Maar het ‘hapt’ wel lekker weg.
De verhalen zijn goed en vlot geschreven en hoewel er 49 gerechten in staan (van Quiche Employé en Bordje Frisse Blik, tot Bouillon Personnel en Creativiteit op een bedje van zeekraal) wordt er nergens flauw of melig. Alle thema’s stemmen tot nadenken over het eigen functioneren van de hedendaagse manager. Van hoe hij visie ontwikkelt en creativiteit ontplooit, tot de manier van vergaderen, het managen van e-mail en het faciliteren van medewerkers die thuis werken. Steeds weer landt de vraag: hé, hoe doe ik dat eigenlijk? En kan dat niet slimmer?
De saus die over het boek is gegoten, heeft als hoofdingrediënt ‘vertrouwen’. Alles draait er volgens de auteurs om, dat je medewerkers vertrouwen schenkt. Anders kun je nooit overstappen op het nieuwe werken. Dat is eng weten ook de schrijvers, maar volgens het is er feitelijk geen keus: uiteindelijk moet iedereen overschakelen op het nieuwe werken. Aardig voorbeeld in het boek gaat over Unified Communications. Dat zijn poppetjes (rood, oranje en groen) die je op je PC aan kunt zetten. Zo kan ik als collega checken of ik iemand uit mijn netwerk kan storen (groen) of dat-ie druk is (rood). We vinden het in het hoofdstuk Communicatiepuree. En in Hippe Krieltjes lezen we dat we medewerkers vooral moeten aansporen tot creativiteit, maar dat we dat dan weer niet in strakke processen moeten stoppen.
Voor wie wil luisteren, staan er zo heel veel confronterende constateringen in. Want het nieuwe werken is nog helemaal niet zo nogal-wiedes zoals het lijkt. En beschouw het nieuwe werken zeker niet als ‘telewerken’. Natuurlijk, een thuis-PC en een mobiel is daarvoor noodzaak, maar er is zo veel meer. Mensen moeten toch echt periodiek elkaar op een kantoor ontmoeten, al kun je die zo veel handiger (en misschien wel kleiner) inrichten dan nu gebeurt. Hoe? Lees het in het dit boek. Het voorgerecht (‘De kracht van mensen’) smaakte al, deze amuse ook. Kijken wat driesterrenkoek Hameeteman nog meer in de aanbieding heeft. Of komt Michelin langs in het volgende boek en wordt hij meedogenloos afgestraft? Hameetman heeft als De Librije en Parkeuvel hoge verwachtingen geschapen voor een eventueel volgend literair gerecht.
