Zo'n vijfentwintig titels zijn er tot nu toe door mijn handen gegaan. De onderwerpen zijn buitengewoon divers, van nieuwe business modellen voor de financiële sector tot vijftigplussers aan het werk. Van kopmannen tot charismatische vrouwen. Van doorwrochte studies tot ‘flutjes’ die beter ongeschreven hadden kunnen blijven.
Eerlijk gezegd: tot nu toe kan ik er geen lijn in ontdekken. Of het moest zijn dat er nog steeds veel belangstelling is voor duurzaamheid. Als een boek daar al niet uitdrukkelijk over gaat, meent de auteur wel ergens een buiginkje naar dat mooie ideaal te moeten maken. Drie titels liggen er op mijn bureau die er helemaal aan gewijd zijn.
Fabian van Vrekhem koppelt in De disruptieve competentie het begrip duurzaamheid aan de manier waarop bedrijven waarde creëren. Complexe vragen moeten worden vertaald naar concrete output. Strategievorming, organisatieontwikkeling en talentmanagement hebben daar alle drie wat aan bij te dragen. De ene organisatie slaagt er beter in dan de andere om die te integreren. Toch is dat een voorwaarde voor duurzaamheid en continuïteit.
Peggy De Prins ontwikkelt in 12 sleutels voor duurzaam HRM een modern perspectief op het samenspel van mens en organisatie. Duurzaam HRM is waarderend, engagerend, inclusief, innoverend, én loopbaangericht. De manager, de medewerker en de HR-professional hebben daarin ieder hun rol en verantwoordelijkheid.
Harry van der Schans probeert er in iDNA - duurzaam leren en innoveren een vinger achter te krijgen wat maakt dat sommige bedrijven wel op tijd in de gaten hebben dat de wereld verandert en wat dat betekent voor hun producten, en dat andere daar blind voor blijven en de boot missen. Volgens hem heeft dat alles te maken met de aanwezigheid van creatief potentieel én met het vermogen om dat te benutten: het innovatie-DNA.
Deze drie boeken zijn vast niet de enige die het begrip duurzaamheid handen en voeten proberen te geven. Ik ben benieuwd hoeveel mijn collega's in de jury er hebben gezien.
Volgende week in dit blog: Jeukwoorden
Over Pierre Spaninks
Pierre Spaninks (Eindhoven, 1955) was tot zijn pensionering in 2021 zelfstandig professional in journalistiek en communicatie. Hij kreeg landelijk bekendheid als ZZP-expert. Voordien had hij gewerkt in het hoger onderwijs en de consultancy. Hij studeerde Tekstwetenschap aan de Universiteit van Amsterdam en volgde op Harvard het Senior Manager in Government Program. Tegenwoordig legt hij zich toe op de Egyptologie.