De coach als regisseur

Dol en Van den Berg maken aannemelijk dat het gebruik filmfragmenten een uiterst krachtig middel is bij coaching. Beelden zijn effectief bij het overbrengen van een boodschap en in films wordt bovendien vaak gebruikgemaakt van krachtige metaforen. In de inleiding van 'De coach als regisseur' leggen de auteurs uit dat muziek en beelden direct communiceren met het onderbewustzijn (in het boek vreemd genoeg aangeduid met het 'onbewuste'). De fragmenten kunnen daardoor op een effectieve manier tot nieuwe inzichten leiden. De stroming 'Cinematherapy' maakt zelfs gebruik van 'filmrecepten' om mensen te helpen bij het verwerken van problematiek en bij persoonlijke ontwikkeling. Het boek 'De coach als regisseur' beschrijft meer dan 150 filmfragmenten die geschikt zijn voor verschillende doeleinden bij trainen of coachen. Deze fragmenten komen uit films als 'The Shawshank Redemption, The King's Speech, The Queen, Glengarry Glenn Ross' en' 12 Angry Men. 'De gebruikte films zijn dus bij veel mensen bekend en in veel gevallen zelfs klassiekers. In elk hoofdstuk wordt een ander onderwerp behandeld, zoals groepsprocessen (hoofdstuk 2), leiderschap (hoofdstuk 3), ontwikkeling (hoofdstuk 5) en karaktereigenschappen (hoofdstuk 6). Dankzij deze opzet is het eenvoudig om de juiste fragmenten bij bepaalde onderwerpen te vinden. Eigenlijk leent het boek zich ook niet om het in één keer van begin tot einde te lezen; fragmenten komen vaak meerdere keren voor in het boek, waarbij de beschrijvingen soms erg op elkaar lijken en slechts verschillen in de details en het beschreven doel. Gelukkig beperken de auteurs zich niet tot het behandelen van de fragmenten. Enkele onderliggende theorieën met betrekking tot training en coaching komen ook aan bod, zoals de 'niveaus van teamgedrag' van Lencioni en het Double Healix-model. Hoewel de auteurs daarbij niet echt de diepte in kunnen gaan, geeft dit voldoende basis en houvast om de inzet van de fragmenten effectief te kunnen maken. De schrijfstijl van de auteurs is prettig en vlot. Bovendien werkt hun enthousiasme over het coachen en de fragmenten aanstekelijk. Hun beschrijvingen nodigen uit om de fragmenten meteen op te zoeken en te bekijken. Overigens waarschuwen Dol en Van den Berg terecht voor 'spoilers'; de gekozen fragmenten behandelen meestal cruciale momenten in de film die samenhangen met een omslagpunt in het verhaal of belangrijke nieuwe inzichten bij de hoofdrolspelers. Het is wellicht beter om een film eerst in zijn geheel te bekijken alvorens over te gaan op het bekijken van de fragmenten en beschrijving te lezen. Bovendien raden de auteurs aan om de fragmenten minstens twee keer te bekijken; bij de tweede keer ken je het verhaal al en is er ruimte om op de details te letten. Als een fragment te heftig kan zijn om zomaar te gebruiken wordt daar ook voor gewaarschuwd. Zo worden er fragmenten uit 'Das Experiment' gebruikt, een film die tot veel inzichten met betrekking tot groepsprocessen, macht en leiderschap kan leiden, maar ook veel mentaal en fysiek geweld bevat. Fragmenten uit zo'n film zijn niet geschikt voor elk type publiek en zullen bij gebruik in een sessie een uitgebreide inleiding nodig hebben. 'De coach als regisseur' is plezierig om te lezen vanwege het enthousiasme van de auteurs, maar bovenal is het een praktische gids voor trainers en coaches om hun sessies nog effectiever te maken met behulp van filmfragmenten.