Goulmy breekt een lans voor beter, effectiever werken in een 4 daagse werkweek met 6 uur per dag. Onderzoek toont aan dat dit niet ten koste gaat van de productiviteit, en uitval/ ziekte kan beperken. Verder promoot hij asynchroon werken: het werk zó indelen dat het onafhankelijk is van tijd en locatie, je hoeft niet op elkaar te wachten (volgtijdelijk werk) of gelijktijdig iets te doen. Flexibel je dag indelen op basis van je energie, biologische klok, huiselijke omstandigheden.
Dan volgt een betoog om verder te kijken dan welvaart: welzijn is belangrijker. Daar is iedereen het wel mee eens. Ook is Goulmy voor vereenvoudiging van het toeslagencircus, waardering voor de praktische beroepen, basisinkomen, RNWL (Retire Now Work Later) en FIRE (Financial Independence Retire Early). Prima ideeën, waarover al veel geschreven is. En toch ben ik teleurgesteld in dit boek. Ik vind het oppervlakkig en onaf.
Oppervlakkig
Oppervlakkig, omdat veel van de stellingen niet of nauwelijks beargumenteerd worden; veel wordt verwezen naar boeken of naar publicaties van bijvoorbeeld De Correspondent, het programma Sander en de kloof, of krantenberichten. Maar daarmee worden die onderwerpen tekortgedaan, er ontbreekt uitleg, context, voor een goed begrip.
Basisinkomen
Dat geldt voornamelijk voor het basisinkomen, wat vrij vaak genoemd wordt. Goulmy beschrijft in zijn voorwoord hoe hij na 5 maanden bij een gemeente ontslag neemt (dat begrijp ik best) en dan geen WW krijgt. Dit beperkt hem in zijn vrijheid, en noodzaakt hem weer thuis te gaan wonen. Het basisinkomen is hiervoor dé oplossing. Dat is wat kort door de bocht. Ook een later stuk, waarbij Goulmy via een onderneming die de lunchkroket door een bak sla vervangt, en zich dus paternalistisch gedraagt, naar persoonlijke vrijheid en autonomie laveert, en zo bij het basisinkomen terechtkomt, is wat mij betreft niet overtuigend. Daar zijn betere stukken over geschreven, inclusief de mogelijke nadelen, en de financiering ervan, waar Goulmy (vrijwel) geen aandacht aan besteedt. Gelukkig hoef ik niet meer overtuigd te worden …
Onaf
En dan vond ik het ook onaf, door erg veel fouten: zinnen die niet lopen, typo’s, een half afgedrukte afbeelding. Veel herhalingen van woorden en hele zinnen, waardoor de tekst niet lekker leesbaar is. Daar had meer redactie op gemogen. Maar belangrijker nog is dat redeneringen niet altijd kloppen of op zijn minst onduidelijk zijn. Over afnemende promotiekansen bijvoorbeeld: ‘mensen die op afstand werken hebben 50% minder kans op promotie: het ‘zoomplafond’ is het nieuwe glazen plafond, omdat voornamelijk vrouwen thuiswerken. Een andere reden is de proximity-bias ….. ‘ Is dit niet precies dezelfde reden? Ook paternalisme, ‘omdat jou iets goed afgaat, weet jij wat goed voor een ander is’, het halo-effect noemen lijkt me niet juist. En als laatste voorbeeld: ‘en waarom is kerosine niet belast met btw?’ is wel erg makkelijk even geroepen, zonder alle moeite én belemmeringen hiervoor te vermelden. Ik had af en toe het gevoel een eerste concept te lezen.
Mijn conclusie: interessant als je een overzicht wilt van ontwikkelingen op het gebied van werk en inkomen, en je het niet erg vindt om voor argumenten in andere publicaties te moeten duiken. En je een hogere fouten-tolerantie hebt dan ik.
Over Elly Stroo Cloeck
Elly Stroo Cloeck is project- en interim-manager op het gebied van Finance, Internal Audit en Risk Management. Daarnaast schrijft ze recensies en samenvattingen van managementboeken.
