‘Hoe goed je informatie kunt onthouden, is niet afhankelijk van hoe slim of dom, oud of jong je bent, maar alleen van welke technieken te bewust of onbewust gebruikt om informatie op te slaan in je geheugen.’, zegt Mark Tigchelaar in zijn boek Lezen, weten en niet vergeten. Vlak na zijn eindexamen werd bij hem dyslexie vastgesteld en dat had invloed op zijn studie psychologie. Tigchelaar boog zijn dyslexie om in een kans. Hij bestudeerde uitgebreid de werking van de hersenen bij het opnemen en verwerken van informatie. Op basis van die kennis ontwikkelde hij een eigen methode om hersenen te trainen. Die methode maakte het voor hem mogelijk om met 8 uur studie per week zijn studie neuropsychologie af te ronden. Mijn interesse was gewekt.
Die methode, die hij UseClark noemde (genoemd naar Clark Kent, het alter ego van Superman, die onvoorstelbaar snel kon lezen én bovendien een fotografisch geheugen had) bestaat uit een achttal praktische basisstappen, door Tigchelaar ‘breinprincipes’ genoemd:
1. Het gaat om de methode
2. Vul de leegte op
3. Omarm single tasking
4. Verbind
5. Betrek je hersenen actief
6. Gebruik beelden
7. Gebruik creativiteit
8. Leer niet teveel
Omdat vrijwel iedereen tegenwoordig kenniswerker is en in zijn werk te maken heeft met het verwerken van informatie, is het boek voor een breed publiek geschreven. Tigchelaar maakt gebruik van herkenbare voorbeelden. In het vlot leesbare boek legt hij uit waarom stampen van rijtjes niet de meest effectieve methode is (had mijn vader dat maar geweten toen ik Franse woordjes moest leren), maar ook hoe u binnen korte tijd veel namen kunt onthouden en wat u kunt doen als u snel afgeleid bent en daardoor niet met volle aandacht de tekst leest. Multitasken noemt hij – in tegenstelling tot wat velen denken – niet nuttig en begrijpen wat u leest juist weer wel. Het stuk waar hij aangaf dat iedereen met behulp van een methode wereldkampioen Memoriseren zou kunnen worden, gaf mij hoop. Tip: ze zetten de informatie om in beelden.
De uitgangspunten van de breinprincipes zijn duidelijk, hoe u ze invult en ermee omgaat is aan u. De schrijver geeft daar per principe een aantal mogelijkheden voor.
Aan het einde van het boek heeft Tigchelaar ook nog een korte samenvatting alsmede een samenvatting van het boek in mindmaps opgenomen. Daarnaast biedt hij ook nog gratis een korte online training aan. Uiteindelijk biedt dit boek – net als alle andere zelfhulpboeken – een methode waar u in de praktijk mee moet gaan werken. Om echt beter te gaan lezen, weten en niet vergeten biedt Tigchelaar aan het eind van het boek een aantal vervolgstappen aan, variërend van het volgen van een training tot het aanschaffen van software. Is daarmee dit boek een verkoopbrochure van zijn methode? Ik vind van niet, ik vind dat met de handreikingen die hij in het boek geeft, ik in elk geval een eind kan komen in het omgaan met de brei aan informatie in de wereld om me heen. Al is het maar doordat ik kortere e-mails ga sturen.
Al met al is dit zo’n boek waarvan ik het jammer vind dat ik het niet eerder heb gelezen. Zeker in de tijd van de Franse woordjes was het handig geweest. Je wordt er niet slimmer van, maar je leert wel sneller informatie tot je nemen en verwerken.
Over Justin van Lopik
Justin van Lopik is werkzaam bij Managementboek en hoofdredacteur van Managementboek Magazine, platform voor business professionals.
