A Story to Tell? - Laat je inspireren door sprekers van wereldformaat

Driessen doet dat aan de hand van actiepunten, ondersteund met voorbeelden uit de praktijk van bekende persoonlijkheden zoals Clinton, Timmermans et cetera. Ook voorbeelden van hoe het niet moet komen aan bod.

‘Storytelling’ is een ‘hot item’ bij veel organisaties. Ook ik ga komend jaar een cursus storytelling doen. In zijn boek ‘A story to tell?’ wil Jan Driessen ons verhalen vertellen over sprekers van wereldformaat. Jan Driessen is bekend als tv-verslaggever en directeur communicatie bij Aegon en heeft van dichtbij een aantal sprekers van wereldformaat meegemaakt. De verhalen hierover heeft hij vastgelegd in het boek A story to tell? dat bestaat uit een aantal hoofdstukken die zijn gekoppeld aan een leerdoel:

- Bereid je goed voor, ken je publiek;

- Voel je echte drijfveer, deel je hogere doel;

- Wees strijdbaar, wil echt overtuigen;

- Maak het persoonlijk, toon jezelf;

- Presenteer de feiten, kom met bewijsvoering;

- Omarm de toehoorders, buig mee in gevoel;

- Kies sprekende beelden, gebruik passende symboliek;

- Activeer je publiek, roep op tot actie;

- Houd contact, blijf geïnteresseerd.

Zijn de bovenstaande leerdoelen nieuw? In mijn optiek niet, dit kregen we vroeger al in de cursus presenteren. De invulling van de thema’s met voorbeelden van wereldberoemde sprekers is echter wel nieuw. Bekende sprekers zoals Bill Clinton, Barack Obama en Frans Timmermans komen aan bod. Dit zijn mooie voorbeelden van hoe het wel, maar ook hoe het niet moet. Zo haalt de schrijver de speech van Frans Timmermans voor de Verenigde Naties aan, na het neerhalen van MH17. De speech was te emotioneel, door een overmoeide spreker waarbij de feiten onvoldoende gecheckt waren. Hoewel de speech op dat moment veel indruk maakte, kwam er later veel kritiek op.

Daarnaast worden veel voorbeelden uit de eigen praktijk van de schrijver gedeeld, die zeer herkenbaar zijn. Mooi aan het boek vind ik ook de samenvattingen aan het eind van elk hoofdstuk die puntsgewijs zowel theoretisch als zeer praktisch de aandachtspunten opsommen. Zo staan aan het eind van hoofdstuk 1 ‘Bereid je goed voor, ken je publiek’ de aandachtspunten opgesomd voor een goede voorbereiding, waaronder het verdiepen in jet toehoorders, het vooraf laten testen van belangrijke teksten en het links opkomen van het podium.

Het boek is gericht op topmanagers en hoe zij hun toespraken moeten voorbereiden en uitvoeren. Ik vind dat de schrijver daarmee zijn doelgroep te kort doet. Ik ben van mening dat alle sprekers dit boek en de daarin vermelde aandachtspunten zou moeten kennen en moeten kunnen toepassen. Volgens mij maakt het niet uit op welk niveau je een toespraak houdt, deze moet altijd impact kunnen hebben en op kunnen roepen tot actie.

In het boek worden veel buitenlandse voorbeelden gebruikt, zoals Clinton, Obama en Arafat. Slechts een beperkt aantal Nederlandse. Dat vind ik een gemiste kans, ik denk dat er ook veel goede voorbeelden in Nederland te vinden zijn, dat maakt het voor veel lezers nog iets meer herkenbaar waardoor ze zich meer kunnen inleven in het boek.

A story to tell is zeer lezenswaardig en geeft aan hoeveel tijd en moeite bekende persoonlijkheden besteden aan het goed kunnen vertellen van een verhaal. Daarmee hebben ze de mogelijkheden om hun publiek te beïnvloeden. Belangrijkste les die ik uit dit boek haal is dat je voldoende tijd aan het verhaal moet besteden en het persoonlijk moet maken. Met name de voorbereidingstijd maakt het mogelijk om de punten die de schrijver in zijn boek noemt te kunnen verwerken in je verhaal.

Jan Hoogstra is zelfstandige, IT-consultant. Hij voert opdrachten uit op het gebied van beoordeling en advisering over IT-gerelateerde onderwerpen in de zorgbranche. Zo is hij programmamanager, projectmanager en adviseur op het gebied van bijvoorbeeld IT-strategie en pakketselecties.