Onder de titel The Creativity Exchange is Richard Florida ook aan het bloggen geslagen. Florida is de auteur van twee opmerkelijke boeken: The Rise of the Creative Class uit 2002, gevolgd door The flight of the creative class uit 2005. The Rise of the Creative Class beschrijft een belangrijke trend beschrijft, namelijk de opkomst van een klasse mensen die de maatschappij naar zijn hand weet te zetten. Mensen die op uiterst creatieve wijze kennis gebruiken nieuwe vormen te creëren. Nieuwe samenlevingsvormen, maar ook nieuwe werkvormen. Ondernemingen zullen er rekening mee moeten houden dat de huidige organisatievormen van onderaf worden uitgehold. De gevolgen van deze onmiskenbare trend – creativiteit als belangrijkste concurrentiefactor en de daaruit volgende jacht op talent op mondiale schaal - worden uitgewerkt in het boek The Flight of the Creative Class, en nu dus ‘real time’ bijgehouden op het weblog The Creativity Exchange.

Na het succes van 'Intuïtie' van Malcolm Gladwell, is zijn eerste boek in Nederland opnieuw uitgegeven onder een andere titel. 'Het beslissende moment' is de vertaling van 'The Tipping Point', het boek waarmee journalist en columnist Gladwell in de VS al zoveel succes boekte.

Keren indien mogelijk. De reactie van Lucie is even voorspelbaar als emotieloos. Keren indien mogelijk, zegt ze nogmaals op dezelfde onaangedane toon. Keren indien mogelijk. Ze blijft vriendelijk vanuit haar Tomtom, hoezeer ik ook de verkeerde kant op blijf rijden. En dan ineens: over honderd meter linksaf slaan. Ze geeft het op. Ik heb gewonnen. 

Het boek 'Heb lef, durf te veranderen' van Tica Peeman gaat over veranderen. Meer in het bijzonder: hoe de lezer stapsgewijs verandering kan vormgeven en vooral hoe hij of zij het kan volhouden. Het centrale thema daarbij is 'lef'. Lef omdat veranderingen tegennatuurlijk zijn. en omdat lef noodzakelijk is om patronen te durven doorbreken. 'Lef' is voor iedereen die wil veranderen. Voor iedereen die daar maar niet aan begint of afhaakt, een andere aanpak wil weten, het gestructureerd wil doen, of zijn of haar eigen weerstand wil leren kennen.

De leek Benedictus stelde in de eerste helft van de zesde eeuw voorschriften op voor monniken. Wil Derkse vertaalt deze regels in zijn boek 'Een levensregel voor beginners' naar onze huidige tijd, resulterend in een geschrift voor iedereen die wil stilstaan bij zijn eigen manier van leven en leiding geven.

We moeten niet ten onder gaan aan zelfmedelijden, is de boodschap van het boek 'Wat is jouw excuus?' van John Foppe. En Foppe heeft recht van spreken, want hij is zelf zonder armen is geboren. Wie een slachtofferrol aanneemt, brengt zichzelf in een neerwaartse spiraal. Mensen moeten zelf het heft in handen nemen en verantwoordelijkheid nemen. 

Ook volgend jaar, op 13 maart om precies te zijn, wordt er weer er weer een boek verkozen tot managementboek van het jaar. De jury, bestaande uit Rudy Kor, Harold Janssen, Remko van der Honing, Jaap-Jan Brouwer, en Bertrand Weegenaar, komt half november bijeen om de ‘longlist’ samen te stellen. Vooruitlopend op de uiteindelijke bekroning, kijken we even terug naar het bekroonde boek van dit jaar: de biografie Ze zullen weten wie ze voor zich hebben. Anton Philips 1874-1951 van Marcel Metze.

Het boek 'HR Nieuwe Stijl' van Johan Lourens en Ivo Brughmans behandelt de recente ontwikkelingen in HRM in organisaties in de westerse wereld, maar vooral in Nederland en het VK. Het vertrekpunt van het boek is de grote verscheidenheid in organisatie en inrichting van de personele functie.

De centrale stelling in 'Hoera, het is weer maandag!' van Pim Elfferich is dat interne communicatie een zeer bepalende factor is voor de tevredenheid van medewerkers. Het boek begint met een overzicht van onderzoek naar arbeidsbeleving en enkele principes van tevredenheidonderzoek en interne communicatie. Elfferich citeert in dit hoofdstuk een treffende uitspraak van Erik De Haan: 'Interne communicatie is te belangrijk om over te laten aan de afdeling communicatie.' Daarna gaat het boek in op het belang van onderzoek naar medewerkertevredenheid en naar de factoren die deze tevredenheid kunnen verhogen. De rode draad in deze hoofdstukken is dat er vanuit het management te vaak zendergericht wordt gedacht. Wat vind ik dat mijn medewerkers moeten weten? In plaats van: wat willen mijn medewerkers eigenlijk weten? En wat interesseert hen? Het leeuwendeel van 'Hoera, het is weer maandag' bestaat uit zeven bedrijfscases waarin de werkelijkheid van alledag wordt beschreven.

Het boek 'Meegaan of dwarsliggen' van Peter de Roode gaat over het veranderen van organisaties. Hier zijn natuurlijk al heel veel boeken over geschreven, zowel in het Engels als in het Nederlands. Maar De Roode biedt een nieuw perspectief: hij gaat namelijk ook in op de rol van medewerkers bij verandering. 

Waarom een boek uitgeven wanneer de auteur niets nieuws te melden heeft? Die vraag drong zich op bij het lezen van de nieuwste Kotler, getiteld 'Tien doodzonden van marketing. Waarschuwingssignalen en oplossingen'. Op het antwoord hoefde ik overigens niet lang te wachten, dat wordt al in de inleiding van het boekje gegeven. Het is zelfs de allereerste zin: 'Marketing staat er slecht voor. Niet de marketingtheorie, maar de marketingpraktijk.' En daarmee ben ik het helaas van harte eens.

'If I had asked consumers what they wanted, they would have asked me a faster horse.' Deze geweldige uitspraak deed Henry Ford aan het begin van de vorige eeuw, en wordt nu van stal gehaald door Jos Burgers in zijn boekje 'Klanten zijn eigenlijk nét mensen!' 

Het gebeurt niet vaak dat er een boek op de markt komt dat een van je klanten als onderwerp heeft. En al helemaal niet wanneer er over die klant eigenlijk weinig details bekend zijn. Zo'n boek is 'IKEA, het geheim van het succes' van Rüdiger Jungbluth.

Zingeving kan wel eens een heel belangrijk thema gaan worden in de managementliteratuur. Heel breed wordt met zingeving bedoeld dat werk meer moet zijn dan fysieke aanwezigheid tussen 9 en 5 waarvoor aan het eind van de maand een bedrag wordt overgemaakt. En wat meer toegespitst wordt zingeving direct gekoppeld aan het huidige primaat van bedrijfsrationaliteit, met de focus op winstmaximalisatie en aandeelhouderswaarde. Dat maakt organisaties tot zielloze ruimtes waar elke drie maanden het gerinkel van de ‘fruitmachines’ klinkt. Een paar jaar geleden verschenen er twee boeken die op bijzondere en eigen wijze de onderstroom van de naderende verschuivingen inhoud gaven: Het kantoor is geen pretpark van Judith Mair, en Liever lui van Corinne Maier. Allebei boeken die bij verschijnen het nodige teweeg brachten, maar nu kennelijk de status van relikwie hebben gekregen.