Al voordat dit boek was verschenen werd ik gegrepen door de uitdagende titel van dit boek en dan vooral de ondertitel: Zou u ons bedrijf aanbevelen? Vele managers zullen deze vraag niet durven stellen aan hun klanten uit angst een vernietigend antwoord te krijgen. Als medewerker van Managementboek.nl ben ik ongeveer de laatste die als objectieve recensent kan worden aangemerkt. Ik verzoek de lezer dan ook nadrukkelijk deze speedreview te lezen als een verslag van hoe ik namens Managementboek.nl het lezen van dit boek heb beleefd. Ik begin deze speedreview met een citaat dat ik aantrof op bladzijde 153. "Er zit iets ironisch in de geweldige populariteit van het mooie boek van Jim Collins, Good to Great. In gedachten zie je ceo's overal ter wereld laat opblijven om uit te zoeken hoe hun eigen bedrijf de grote sprong kan maken. Ondertussen zouden de klanten het al fantastisch vinden als deze bedrijven zouden opschuiven van rampzalig naar niet al te slecht." Van mij had dit ook de eerste alinea van het boek mogen zijn, want op nette wijze legt Reichheld volgens mij de vinger op een zere plek bij zeer veel bedrijven: de klantgerichtheid laat ernstig te wensen over. Uit eigen ervaring kan ik daar overigens aan toevoegen dat boeken over dit thema in het algemeen niet doordringen tot de toplijsten van Managementboek.nl. Met als positieve uitzondering de boeken van Jos Burgers trouwens.

Het boek 'Exploring Public Relations' is bedoeld als inleidende tekst voor studenten communicatiewetenschappen en PR op bachelorniveau. Aan het boek is meegewerkt door een groot aantal docenten op het vakgebied. Maar de twee belangrijkste auteurs zijn dr. Ralph Tench en Liz Yeomans, beiden werkzaam als docent Public Relations aan de Leeds Metropolitan University. De aanleiding om dit boek samen te stellen, is het ontbreken van een standaardwerk waarin een verbinding wordt gelegd tussen de theorie en de praktijk van PR.

'The Long Tail' ofwel 'De lange staart' is nu niet direct een titel die je koppelt aan een managementboek. De ondertitel brengt wat meer duidelijkheid: 'Waarom we in de toekomst minder verkopen van meer'. 

Massamarketing is een begrip dat je nog zelden aantreft in de moderne marketingliteratuur. Tegenwoordig draait alles om relatiemanagement, laterale marketing, customer value, added value, internetmarketing, of experience. Andere tijden, andere benaderingen. Natuurlijk zijn de tijden veranderd, dat wil zeggen: maatschappelijke ontwikkelingen vereisen soms een meer genuanceerde en meer verfijnde marktbenadering. Met de nadruk op soms. Dus soms ook gewoon niet. Net zoals wielen bij auto’s nog altijd een sine qua non zijn, al wil men doen geloven dat het de verfijnde techniek is die het vehikel laat rijden.

Een combinatie van de vakgebieden marketing en HRM om te komen tot het beter binden en boeien van klanten. Dat is de kern van het boek 'De gelukswinkel' van Paul Postma en Maurits Bruel. Een combinatie waar ik een groot voorstander van ben. Deze combinatie kan er namelijk voor zorgen dat de driehoek van organisatie, klant, en medewerker ijzersterk wordt. Paul Postma schreef diverse boeken over marketingen klantgerichtheid, Maurits Bruel schreef samen met Clemens Colsen het populaire boek 'De geluksfabriek'. De ontstaansgeschiedenis van dit nieuwe boek laat zich dus raden.

In 2004 werd het boek De emotiemarkt uitgeroepen tot beste managementboek van het jaar. Een terechte winnaar, maar ook een keuze van een jury met een vooruitziende blik. Alles wat met beleving te maken heeft, is tegenwoordig ‘hot’. Zelfs een tamelijk traditioneel vak als ‘marketing’ richt zijn pijlen op wat zij ‘experience economy’ noemen. Suzanne Piët maakt overigens kans op een primeur, en wel om voor de tweede keer te worden gelauwerd: haar nieuwste boek De emocode staat in het lijstje van zes boeken (de shortlist) dat kans maakt op deze eer. Een goede reden om even terug te blikken, en te kijken of haar toekomst van de beleveniseconomie is uitgekomen.

In 1994 schreef Jean-Pierre Thomassen, bijgestaan door een team van co-auteurs, zijn eerste boek, getiteld 'Klanttevredenheid, de succesfactor voor elke organisatie'. In dit boek wordt het belang en de wijze van onderzoeken van klanttevredenheid uitvoerig beschreven. Velen zijn hiermee aan de slag gegaan. Zijn laatste boek heet 'Klanttevredenheid, de zin en onzin'. 

Public affairs (PA) is een betrekkelijk nieuw aandachtsgebied dat snel in opkomst is. Gezien vanuit het perspectief van organisaties, wordt PA wel omschreven als de strategische managementdiscipline die zich richt op de politiek-bestuurlijke omgeving waarin een organisatie zich bevindt en die soms direct of indirect een enorme invloed heeft op die organisatie. 

'Generatie Einstein' is volgens de auteurs Jeroen Boschma en Inez Groen geschreven voor 'iedereen die jongeren wil bereiken, zelfs voor de leraar die voor de klas staat en meer inzicht wil krijgen in zijn leerlingen'. Een ambitieuze doelstelling die zonder meer wordt waargemaakt. Dit boek helpt inderdaad bij het begrijpen en daardoor gemakkelijker bereiken van jongeren.

Bij een handboek, ook voor de al dan niet toekomstige marktleider verwacht je een dikke pil waarin het wel en wee van het marketingvak uiteen wordt gezet. Niets is minder waar. Het 'Handboek voor de (toekomstige) marktleider' van Jean-Paul Close is uitgegeven in A5-formaat en nog geen centimeter dik. Daar komt nog bij dat de opmaak zonder meer ruim is, met bijvoorbeeld anderhalve witregel tussen de regels. Teksten worden onderbroken door vetgedrukte alinea's waarbinnen de belangrijkste zaken vermeld staan. Daardoor oogt het handboek zeer toegankelijk. Voor je het weet, ben je er al in begonnen.

Waarom een boek uitgeven wanneer de auteur niets nieuws te melden heeft? Die vraag drong zich op bij het lezen van de nieuwste Kotler, getiteld 'Tien doodzonden van marketing. Waarschuwingssignalen en oplossingen'. Op het antwoord hoefde ik overigens niet lang te wachten, dat wordt al in de inleiding van het boekje gegeven. Het is zelfs de allereerste zin: 'Marketing staat er slecht voor. Niet de marketingtheorie, maar de marketingpraktijk.' En daarmee ben ik het helaas van harte eens.

'If I had asked consumers what they wanted, they would have asked me a faster horse.' Deze geweldige uitspraak deed Henry Ford aan het begin van de vorige eeuw, en wordt nu van stal gehaald door Jos Burgers in zijn boekje 'Klanten zijn eigenlijk nét mensen!' 

'De emotiemarkt' van Susanne Piët heb ik met veel plezier gelezen. Dus het besluit om haar nieuwste boek, 'De emocode', ter hand te nemen, was dan ook snel genomen. Ik wilde een dergelijke leeservaring nog wel eens een keer ondergaan. En dat is dan ook gebeurd. Het was weer een plezierige ervaring met veel herkenningen en nieuwe inzichten in de consument en natuurlijk ook in mijzelf: ik ben tenslotte zelf ook een consument.

Uitgeverij ExpatPlus Media geeft boeken uit volgens een nieuw concept: een combinatie van een zakelijk handboek en een magazine, gekoppeld aan een website. In deze serie is het 'China Handboek 2006' van Jan van der Made uitgegeven. Een prachtig, fullcolour boekwerk.

De titel 'Het gevecht om het maagaandeel' wekt de indruk dat het hier gaat om een boek dat handelt over de behandeling van bolemie- en obesitas-patiënten. Maar direct na de inleiding wordt het de lezer duidelijk dat er een serieus gevecht wordt gevoerd om de maaginhoud van de consument. De consument van nu wordt vooral gedreven door 'tijd' of beter gezegd: 'tijdsperceptie'. Als iemand denkt veel tijd te hebben, maakt hij andere eetkeuzes dan wanneer iemand druk druk druk is. Bovendien is eten geen doel meer op zich, maar juist een middel om tijd te 'kopen'.