Het eerste hoofdstuk van 'Generaties! Werk in uitvoering' is een theoretische uiteenzetting over concepten als generaties, cultuur en leiderschap. Een niet heel aantrekkelijk begin van het boek, maar in de daarop volgende hoofdstukken gaat Aart Bontekoning over tot een toegankelijke beschrijving van de verschillende generaties. Iedere generatie komt in een afzonderlijk hoofdstuk aan bod, waarbij behalve een beschrijving ook wordt gekeken naar de gebeurtenissen in hun jeugdjaren en de mening van andere generaties. Dit alles wordt geïllustreerd door levendige voorbeelden, wat het boek leuk maakt om te lezen. Zo begint Bontekoning bijvoorbeeld met de nieuwe generatie leiders: generatie X (1955-1970). Hij geeft aan dat dit nuchtere verbinders zijn die diversiteit constructief weten te benutten. Iets waar de generatie voor hen nog niet op gericht was. Generatie X probeert verscheidenheid te benutten terwijl de protestgeneratie bezig was met het creëren van eenheid. De pragmatische generatie (1970-1985) zijn de huidige generatie medioren op de arbeidsmarkt. Zij blijken volgens Bontekoning pragmatische versnellers en bouwers van kennisnetwerken. En dan 'mijn' generatie: generatie Y (1985-2000). 'Wij' zijn authentieke multitaskers die zich vrij (blijven) voelen binnen organisaties. In de samenwerking met andere generaties blijft generatie Y zich vrijer en authentieker gedragen dan voorgaande generaties. Hoewel de hoofdstukken over de generaties leuk en herkenbaar zijn om te lezen, zorgden ze bij mij toch ook voor enige verwarring. Ik kon mezelf ook wel vinden in de beschrijving van generatie X! En de pragmatische generatie stond me ook wel aan! En na wat denkwerk vond ik dat eigenlijk niet zo vreemd. Ik ben gevormd door generatie X: mijn ouders, leraren, trainers en docenten zijn allemaal mensen uit generatie X. En die pragmatische generatie is me ook niet vreemd, aangezien ik me precies op de grens tussen deze generatie en mijn Generatie Y bevindt. Pas in de laatste hoofdstukken gaat Bontekoning verder op wat uiteindelijk de kernboodschap van zijn boek is. Hij laat zien dat een generatiewisseling een evolutionair proces is dat spontaan ontstaat. Doel is om de organisaties, instituties en verbanden waar we deel van uitmaken vitaal te houden. Dat laat maar weer zien dat generaties geen 'harde' grenzen kennen. Het is dus toch niet zo verwonderlijk dat ik mij herken in beschrijvingen van meerdere generaties. Dit boek geeft een junior adviseur enig inzicht in waarom mensen van andere generaties anders tegen zaken aan kijken. Ik begrijp nu dat de directeur die blijft roepen 'Ik ben niet zo voor gebruik van en social media' een X-er is die graag een eigen punt wil maken. En de programmamanager die tot de pragmatische generatie behoort en de ene na de andere inspirerende bijeenkomst organiseert, eigenlijk bezig is een kennisnetwerk op te zetten. Toch zijn generaties naar mijn idee niet alles bepalend, maar spelen bijvoorbeeld ook persoonlijke kenmerken mee in hoe iemand zich opstelt in een werkende context. Met dat idee in het achterhoofd moet je dit boek naar mijn idee dan ook lezen, omdat het anders een te beperkt beeld van de werkelijkheid geeft.
Recensie
Generaties! Werk in uitvoering
Voordat ik bij Adviestalent aan de slag ging als junior adviseur, was ik student. En als student kwam ik relatief weinig in aanraking met mensen van andere generaties. Want laten we eerlijk zijn; als student omring je je vooral met andere studenten en sporten en bijbaantjes vinden vrijwel altijd plaats in de aanwezigheid van leeftijdsgenoten. Maar nu, in het werkende leven, kom ik veel in contact met andere generaties. Die opdrachtgever, programmamanager of senior beleidsmedewerker is toch een aantal jaren ouder. Behalve dat zij meer ervaren zijn, is ook te merken dat ze bepaalde issues anders bekijken of aanpakken. Zo werd ik nieuwsgierig naar verschillende generaties en wat hen onderscheidt van elkaar. Ik besloot daarom het boek van Aart Bontekoning te lezen: 'Generaties! Werk in uitvoering'.
