Bijna niemand kent natuurlijk ratio achter deze bedragen, omdat bijna niemand aanwezig is geweest in de ruimtes waar de deals zijn gesloten. Ook staan de achterliggende aannames, onderliggende spreadsheets, en latente keuzes nergens online. En laten we verder niet uit het oog verliezen dat al deze uitgaven onderdeel uitmaken van een strategie. Dat achter deze strategie een business model zit, is duidelijk. Soms zijn deze klassiek en heel plat, soms zeer geavanceerd en modern. Er zijn talloze publicaties waar de ‘handvatten’ voor moderne beslissers uitvoerig in worden beschreven. Zie bijvoorbeeld het recente Briljante businessmodellen van Jeroen Kemperman of het complete Groot Innovatie Modellenboek van Frank Kwakman en Ruud Smeulders.
Terug naar onze voorbeelden. Vodafone heeft een keuze gemaakt om zich meer te richten op haar thuismarkt Europa. Als primaire telco zitten ze meer en meer in de ‘contentmarkt’ en investeringen in content zijn kostbaar. Ook neemt de concurrentie op de Europese markt toe, door toetreding van externe partijen. De wens van Carlo Slim om KPN over te nemen past in deze trend. Waarschijnlijk lukt dat niet, maar ongetwijfeld krijgen andere niet-Europese partijen (het Chinese Huawei is druk bezig) met veel geld wel voet aan Europese grond. En dat is een serieuze bedreiging voor het marktaandeel van Vodafone, $130 miljard is dan een mooi bedrag om gericht in te zetten.
Nokia is natuurlijk veel meer dan een ‘stervende’ mobiele merknaam. Er zit veel waarde in de merknaam, in het huidige marktaandeel, en in de patenten op mobiele technologie. Microsoft heeft sinds een paar jaar al een aandeel in Nokia. Haar doel lijkt voor de hand liggend, en wel het mobiele operating system van Microsoft een plek op een device te geven. Marktleiders Apple en Samsung staan hier niet voor open. Op het moment dat Steve Ballmer de lange-termijnstrategie van Microsoft bekend maakte - hardware wordt een belangrijk tak van Microsoft - was meteen duidelijk dat het overige deel van Nokia ook ingelijfd ging worden. Maar $7,2 miljard blijft een hoop geld.
En dan Gareth Bale, de voetballer die Tottenham Hotspor verruilt voor Real Madrid. €100 miljoen voor een middenvelder. Om te beginnen wordt hij in vier jaarlijkse termijnen van €25 miljoen betaald (dat scheelt aanzienlijk op de balans). En verder heeft Real Madrid deze zomer circa 50 miljoen kunnen bijschrijven voor de transfer van Ozil (nettowinst €35 miljoen!). Ook zal de Koninklijke veel geld verdienen aan de merchandising rondom Bale. Ter vergelijking: voor de zomer nam Barcelona de jeugdster Neymar over voor €54 miljoen. Alleen al met de shirtverkoop in de zomer van deze populaire speler verdiende Barcelona het transferbedrag terug.
Daarnaast speelt de link naar Azië voor Europese topclubs een steeds grotere rol. Het gaat dan om het aantrekken van grote sponsoren, rechten op wedstrijdenbeelden (televisie!), beeldrechten van spelers (videogames!), enzovoort. Real Madrid had nog geen grote Engelse speler in het veld staan en daar zullen ze Azië van gaan smullen.
Tot slot wordt van Gareth Bale verwacht dat hij de passes gaat geven waarmee de poort naar winst van de Champions League voor Real wordt eindelijk geopend. Als dat lukt, al is het maar een keer, is hij zijn geld dubbel en dwars waard.
Over Bertrand Weegenaar
Bertrand Weegenaar is als hogeschooldocent HBO-ICT werkzaam op Windesheim. Zijn voorliefde ligt bij de onderwerpen strategie, marketing, geschiedenis; biografieën en internet; e-business.
